"ေဟး စုျပံဳခ်စ္ေရ....."
လာပါျပီငၿဖိဳး
"ေခၚျပန္ၿပီလား ေသနာေကာင္ ငၿဖိဳး
မင္းကို ဘယ္ႏွစ္ခါေျပာရမလဲ
အဲ့နာမည္ကိုမေခၚနဲ႔လို႔ သူမ်ားၾကားရင္ ႐ွက္စရာႀကီး"
"မင္းနဲ႔လိုက္တာပဲ
ခ်စ္ခ်င္စရာေလး မိန္းကေလးေတာင္အ႐ႈံးေပးရမဲ့႐ုပ္ေလး"
ငၿဖိဳး ေျပာလဲ ေျပာခ်င္စရာ က်ေတာ့္႐ုပ္က မိန္းကေလးမ်က္ႏွာႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္
အသားအရည္ကလဲ ႐ွမ္းေရာလို႔လားမသိ ျဖဴ ျဖဴ ဥဥနဲ႔ မထိရက္စရာ ..အရပ္ကလည္း မ႐ွည္မပုနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ကလဲ
ပိန္ပိန္ေသးေသးဆိုေတာ့ ဆံပင္အ႐ွည္သာ ထားရင္
တကယ္မိန္းကေလးစစ္စစ္😪
တခ်ိဳ႕မသိတဲ့မိန္းကေလးေတြဆို Tom boyလား လာေမးတဲ့သူက႐ွိေသး
အဲ့လိုျဖစ္ေနပါတယ္ဆို စုျပံဳခ်စ္ေရ ဆိုၿပီး လိုက္စတဲ့ ေယာက်္ားေလးေတြက႐ွိေသး
မလြယ္ပါတကား ေယာက်္ားေလးခ်င္းေတာင္ အထင္ေသးခံရတဲ့ဘဝ 😪
"ေျပာ ဘာကိစၥလဲ ငၿဖိဳး ဒီမွာငါ့ပစၥည္းေတြ ေနရာခ်လို႔မၿပီးေသးဘူး မင္းအားရင္ လာကူစမ္းပါဟ"
"မင္းတစ္ေယာက္ထဲမအားတာမဟုတ္ဘူး
လာဟိုမွာဆရာကအကုန္ေခၚခိုင္းလိုက္လို႔"
"ဟုတ္လား ခဏေစာင့္ဦး ငါစာအုပ္စီလိုက္ဦးမယ္ကြ"
"ေအးေအး ျမန္ျမန္လုပ္...ခ်စ္"
"ဘာခ်စ္လဲကြ မင္းဟာကိုမင္းခ်စ္"
က်ေတာ္ေျပာရင္း ေဘးက ေခါင္းအံုးနဲ႔ လွမ္းပစ္လိုက္တာကို ေခါင္းအံုးကိုဖမ္းရင္း တဟားဟားနဲ႔ရယ္ေနတဲ့ ငၿဖိဳး
က်ေတာ္နဲ႔ငၿဖိဳးက ပညာေရးေကာလိပ္ကို လာတက္ၾကတဲ့ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားေတြပါ
ေနာင္တခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ဖို႔ေပါ့
က်ေတာ္ကေတာ့ ကေလးေတြကို ခ်စ္လဲခ်စ္တယ္ ဝါသနာလဲပါတယ္ ငၿဖိဳးကေတာ့ ဘာစိတ္ကူးလဲေတာ့မသိ..
သူလဲေက်ာင္းဆရာလုပ္မယ္တဲ့
ငၿဖိဳးက ငယ္ငယ္တည္းက စာေတာ္သည္ က်ေတာ့္လိုငဖ်င္းမဟုတ္ က်ေတာ့္ကိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခင္႐ွာသည္ က်ေတာ္လဲ ငယ္ငယ္တည္းက ေပါင္းစရာဆို ငၿဖိဳးပဲ ႐ွိသည္
က်ေတာ္နဲ႔တည့္တာဆိုလဲ ငၿဖိဳးပဲ႐ွိသည္ ေတာ္ရံုလူေတြနဲ႔ မတည့္တဲ့အက်င့္ က်ေတာ့္မွာ႐ွိတယ္ က်ေတာ့္အက်င့္ေၾကာင့္ က်ေတာ့္ကို ဘယ္သူမွမေပါင္းခ်င္ၾက😁
