Physically & Emotionally

PE 5

Kia's POV

Andito ako ngayon sa hapag at hinihintay yung pagkain ko.

"Kia." Nagulat ako nang tawagin ako ni Dad.

"Yes dad?"

"You already met Louise?"

"Yes dad"

"Have a date with him today."

"What? But dad I have class--"

"After class." Matipid na sabi niya.

"Seriously dad? Ako pa talaga ang gagawa ng first move?"

"I'm ordering you Kia." Madiin na sabi ni dad.

Argghh nakakainis. Grabe na ha. I don't deserve this sh*t.

Ryde's POV

"Rydel!" Pag gising na pag gising ko. Ako nanaman ang napagbuntungan ng tatay ko.

*BOOGSH* (A/N: TUNOG YAN NG SAPAK OKEH?)

"Why did you punch Louise? Why did you take his fiancé away from him?" Galit na pagkakatanong nya.

"Tss. Why do you care? I like his fiancé got a problem with that?"

*BOOGSH* 

"You b*stard! How dare you! *BOOGSH* you're already engaged to Rachel."

"I don't love her, I don't like her."

"B*tch! Get out of my sight"

He's my dad, my dad who always beat me up. Even though I did right.

Hindi ko nalang sya pinansin at pumasok nalang sa school.

Habang naglalakad ako. Nakita ko si Kia *smirks*

Lalapitan ko sana kaso may kausap. Si Trix, bakit nya kausap yan? Didn't she know that, that girl is only pretending to be a nerd in fact she's b*tch, a sl*t and my kuya's fling.

"You know what Trix it's so hard for me to follow my father's order."

I eavesdrop because I cannot take it anymore.

"I'm always doing my best to make them proud but I don't know why are they doing this to me." - Kia

"Why?" - Trix

"My father wants me to marry a man that I don't love." - Kia

"What? Why?" - Trix

"My dad said na kapag hindi ko pinakasalan ang lalaking yun. Maaaring bumagsak ang company namin. Trix our company is in danger kaya ganun ang daddy ko. Please don't tell to anybody, ayaw ni dad na ipinapaalam ko sa iba." - Kia

"Bakit ayaw mo putulin ang kasal?" - Trix

"I already said to you Trix that our company is in danger. Once na maputol ang kasal, maaaring bumagsak kami. Trix we're under the Kim's Company they are the one who controls us. Sila ang dahilan kung bakit hanggang ngayon we're still the #1." Kia said while crying.

"Shhh. Kia I need to go" - Trix

"You're not going to comfort me?" Sabi nya ng makaalis si Trix.

That girl, if I know maya maya kalat na yan.

Pinuntahan ko nalang si Kia at umupo sa tabi nya. I even offer my handkerchief and good
thing she didn't decline it.

"Thanks."

"Calling all the students out there, something important I'm going to tell."

"Si Trix yun ah. Wait baka sabihin nya." Nag aalalang sabi ni Kia. Too late Kia wala ka nang magagawa.

"Did you know? Silvana's Company is in danger. Silvana's Company hide this so that they will be on top, in exchange she is engaged with the older son of Kim's Company Mr. Louise Kim. Silvana's Company is under Kim's Company. So what are you doing guys? Do anything to your family be on top 1. BTW matagal na nila kayong niloloko, they are good at hiding huh? I wonder kung ganun din si Kiara."

Kia's POV

After nung ipagkalat ni Trix hanggang ngayon nasa CR pa din ako.

Natatakot akong lumabas, panigurado puro panlalait ang matatanggap ko. Tulad dito may mga babaeng nag uusap.

"Grabe manloloko pala ang Silvana's Comp. Tinitingala ko pa naman sila kasi ang galing nila, napapanatili nilang #1 ang comp. Nila tapos malalaman ko na dahil pala sa Kim yun." Maarteng sabi ng babae.

"Oo nga, ewan ko ba sa kanila. I wonder kung hanggang saan sila aabutin. I can't wait! Sasabihin ko kay mom at dad toh!" Excited na sabi ng isang babae.

Sht! I'm dead! Ayoko ng umuwi!

Paglabas na paglabas ko ng room sa library agad ako dumiretso.

Sa pinaka dulo ako umupo para wala talagang bumagabag. Habang nag babasa ako ng libro biglang tumunog ang radyo.

"Silvana's Comp. Totoo bang under daw ng Kim's Comp. ? Ipahayag mo ito Lica Sanchez.

Lica: Magandang araw po sa inyong lahat narito po ako upang mag hatid ng balita. Silvana's Company at under daw ng Kim's Comp. Sa kadahilan na nalugi ang kompanya ng Silvana dahil sa sugal, at para hindi kumalat na ito ay nalulugi na ipinagkasundo ng Kim ang nag iisang anak ng Silvana. Hindi natin alam na matagal na pala tayong niloloko nito. "

O_o

Patay na talaga ako neto. Napakalaking kasalanan nito dahil inaalagaan ng daddy ko ang mga pangalan namin at ngayon, nasira dahil sa akin. Hindi ko na alam kung ano gagawin ko.

Kahit na sabihin nating maliit na bagay lang iyon, para sa akin malaking problema ito. Masisira talaga ang mga pangalan namin.

*dad calling*

Shocks ito na! Eto na talaga! Wala nang atrasan.

"Uh he-hell--" naputol ang pagsasalita ko.

"Kiara Loise! GO HOME NOW!" Sigaw ni dad sa akin.

Wala na, baka itakwil ako neto. Sana hindi. Oh baka i push lalo ni dad ang pag papakasal.

Umuwi nalang ako at dumiretso sa bahay. Una akong pumunta sa kwarto nila kaso wala kaya sa office nila ang punta ko ngayon.

Nasa harap na ako ng office at feeling ko katapusan ko na.

*knock knock*

"PASOK!"

Pumasok  na ako at ito agad ang bumungad sa akin.

*PAK* *PAK*

"NAPAKAWALANG KWENTA MO! T*NGIN*A KIA! ANO BA GINAGAWA MO!?"

Wala na akong nagawa kundi ang umiyak nalang. At humingi ng tawad ng paulit-ulit.

"SORRY?! SORRY?! ALAM MO KIA NAG DADALAWANG ISIP KAMI NG MOMMY MO KUNG ITUTULOY BA NAMIN YUNG KASAL NYO. KASI INIISIP NAMIN YANG BUHAY MO! BALAK KO SANANG ITIGIL AT IPAKASAL NALANG SA PINSAN MO KASO ANO GINAWA MO?! IPINAHIYA MO KAMI KIA! IPINAHIYA MO BUONG PAMILYA NATEN! WALA KA NANG NAGAWANG TAMA! NAPAKA BOB* MO! YOU'RE SUCH A DISGRACE TO OUR FAMILY. KAYA SIMULA NGAYON SA CONDO KANA MUNA TUMIRA NAIINTINDIHAN MO? HA? WALA KA NAMANG KWENTA AT WALA KA NAMANG NAIIGAGAWANG TAMA! PURO NALANG PASAKIT ULO ANG BINIBIGAY MO!"

Umiyak na ako ng todong todo at saka lumabas sa office.

Ganun ba ako kasama? Wala na ba akong naigawang tama? Ganun ba ako kahiya hiya?

Tumakbo ako papalabas ng bahay. Sobrang labo na ng mata ko dahil sa luha kaya hindi ko na namalayan yung kotse. Buti nalang at naipreno niya kaagad.

"WTF! MISS MAGPAPAKAMATAY KABA?! HUWAG KA NGANG TATANGA TANGA! TUMINGIN KA SA DINADAANAN MO!" Sabi ng driver.

Hanggang dito ba naman masasakit na salita pa din ang mararamdaman ko? Ang maririning ko?

"Sorry"

Hindi ko na talaga kaya nanghihina na ako, kaya napaupo nalang ako at saka umiyak ng umiyak.

At habang umiiyak ako. Nagulat ako dahil may dalwang pares na sapatos ang nasa harap ko.