Shattered Souls(LouisTomlinsonNiallHoranZaynMalikFanFiction)

Chapter 2- Dreaming awake

"Καλημέρα μητέρα, Καλημέρα αδελφέ"

"Πρέπει να σου μιλήσω. Πρέπει να φύγεις νωρίς σήμερα." είπε η μαμά της Scarlett.

"Γιατί πρέπει να φύγω; Υποτίθεται ότι φροντίζω το σπίτι και την Elaine, για να μπορείτε έσυ και ο Irwin να πάτε στη δουλειά."

"Πρέπει και εσύ να δουλέψεις, αγάπη μου. Η θεία σου, η Faith, είναι άρρωστη. Πρέπει να την αντικαταστήσεις, γιατί αλλιώς θα χάσει τη δουλειά της. Είναι μόνο προσωρινό. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς. Ξέρεις τη δουλειά. Θα φροντίζεις το γιο του Δούκα."

"Μητέρα ξέρεις τη γνώμη μου γι' αυτό το ζήτημα.  Δεν θα είναι εχθρικό για ένα τόσο νέο κορίτσι, σαν τη Scarlett, μέσα στο κάστρο;" ο αδερφός της Scarlett, ο Irwin προσπαθούσε σκληρά να τα βγάλει πέρα με όλο το βάρος της οικογένειας στους όμους του. Μετά το θάνατο του πατέρα τους, ήταν ο μόνος άντρας μέσα στο σπίτι. Δεν είχε μόνο να ανησυχεί για τη δουλειά του, αλλά και για την οικογένεια του, και ειδικότερα τα κορίτσια του: τη Scarlett και την Elaine. Αυτός ήταν μόνο 17. Ήταν τόσο νέος για να φροντίζει όλη την οικογένεια, αλλά έπαιρνε το ρόλο του σοβαρά. Δεν θα άφηνε να συμβεί τίποτα στα μικρά του κορίτσια. Ήταν από αυτούς τους ανθρώπους, που πίστευαν ότι οι βασιλικοί, δεν ήταν σε καμία περίπτωση, όπως ήθελαν να παρουσιάσουν ,πολλές φορες, τους εαυτούς τους. Ήταν άπληστοι, ανίδεοι και κακοί. Ο Irwin δεν ήθελε σε καμία περίπτωση, κανένα μέλος της οικογένειάς του να εμπλακεί με αυτούς, όσο πιο μακριά, τόσο το καλύτερο.

"Έχω μεγαλώσει πια αδερφέ. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για μένα. Θα προσέχω τον εαυτό μου. Το υπόσχομαι. Με ξέρεις αδερφέ, έτσι δεν είναι; Τα λεφτά και η δύναμη δεν με ελκύουν."

"Σε ξέρω Scarlett. Σου αρέσει να ονειρεύσαι... Κυνηγάς το ακατόρθωτο, αδελφή. Οι αδελφές ψυχές, είναι περισσότερο από μαγεία. Είναι η μοίρα,  αιωνιότητα. Εμείς οι θνητοί, σε αντίθεση με τους θεούς, δεν ξέρουμε τι σημαίνει αιωνιότητα. Πόσα καλοκαίρια έχουμε δει ή πόσα ηλιοβασιλέματα; Πόσο έχουμε ζήσει για να δούμε τη γη να αλλάζει;"

"Πάντα μου άρεσε όταν μιλούσες με γρίφους και τόσο ποιητικά, Irwin. Αλλά τα πιστεύω μου, θα με επηρεάσουν μόνο όταν έχω να αντιμετωπίσω ζητήματα αγάπης και αν είναι γραφτό μας να είμαστε μαζί για την αιωνιότητα, ακόμα και για την δικιά μας μικρή ανθρώπινη αιωνιότητα, τότε θα με αγαπάει και αυτός. Αν είναι έτσι. είμαι σίγουρη ότι θα είσαι χαρόυμενος για μένα."

Ο Irwin πήρε μια βαθιά ανάσα για να συνεχίσει και βασικά να καταλήξει σε μια από αυτές τις διαρκείς συζητήσεις που κάνουν αργά τη νύχτα, και που λάτρευε να κάνει με την αδερφή του, αλλά η μητέρα τους, τους διέκοψε: "Αρκετά με τη φιλοσοφία παιδιά. Ο Irwin πρέπει να σε παει στο παλάτι του Δούκα. είναι γρήγορη διαδρομή, αλλά πρέπει να φύγεις αμέσως." είπε η μητέρα τους και όλοι υπάκουσαν. Κανένας από τους τρεις τους δεν ήθελε να κάνει τη ζωή της μητέρας τους δυσκολότερη, απ' ότι ήταν ήδη.