"Nerdesin? Çok özledim seni. Gel artık"
Bana bakıp gülümsedi.
"Ben burda çok mutluyum sevgilim."
Yüzü düştü.
"Özür dilerim. Sevgilim dedim."
Başımı öne eğdim. Suçluydum ve canım çok yanıyordu.
"Asıl ben özür dilerim. Seni bıraktım. Ne kadar aptalım ki son zamanlarını çok kötü geçirmene sebep oldum. Kendimden nefret ediyorum."
Ağlamaya başladı.
Ağlamaya başladım.
Duvara yaslanıp ellerimi saçlarıma geçirdim ve çekiştirmeye başladım.
Yanıma çöktü. Ellerini ellerimin üzerine koydu.
Nasıl da özlemişim dokunuşlarını.
Rüzgar esti birden. Burnuma getirdi kokusunu. Sarhoş oldum.
Orada öldüm. Ne kadar da özlemişim, Tanrım.
Ağlayarak konuştu.
"Yapma n'olur. Zarar verme kendine. N'olur. Ağlama. Mutlu ol sen hep. Üzülme benim için ben çok mutluyum n'olur."
Dayanamadım. Nasıl dayanırım ki?
"Tamam. Ama sen geri gel tamam mı? Çok özledim seni."
Gülümseyerek kafasını salladı.
"Ben geri gelemem Arşın. Unuttun mu? Bana ay tanrısı derdin. Orcus. Ordayım, evimizde. Seni bekliyorum."
Kollarımı uzattım sarılmak için.
Dokunamadım.
Gitti.
-'
