AMINA POV
''Ik wil naar papa'' schreeuwde Saifedinne vanuit de achterbank. Ik reed naar Ismail om Saif af te zetten bij hem, vandaag zouden ik, Fouad, Souhaila en Yassir naar Meryam's verjaardag gaan. Safae en Saifedinne zouden gaan logeren bij oom Ismail vandaag.
Even tijd voor ons zelf, en we hebben Mery sowieso al lang niet meer gezien, sinds Dubai. Ze woont nu al een tijdje in Den Haag en heeft weer een nieuw bedrijfje opgericht, zonder Souhaila en mij dan. Wij twee zijn verder gegaan in Rotterdam.
We vonden het wel jammer dat we geen contact meer hadden dus had ze ons wel uitgenodigd.
''Papa en ik gaan naar een verjaardag, jij blijft bij oom Issy slapen schat.'' antwoordde ik.
''Nee ik wil naar papa!'' riep hij.
''Je vindt het toch leuk bij oom Issy, Safae komt ook, kan je met haar spelen.'' en gelijk was hij stil. Saif vindt het altijd leuk met Safae.
-
Ik gaf een kusje aan Saif en hij rende gelijk naar al zijn eigen speelgoed die hij inmiddels had gekregen van Ismail sinds hij was geboren. Hij wordt flink verwend van alle kanten. Ik keek hem even na. Het was eigenlijk belachelijk wat hij aanhad. Een spijkerbroek van Zara, een shirtje van Gucci met een vestje van Moncler erover, samen met zijn Fendi schoentjes.
Meskien, hij weet niet hoeveel euro hij aan heeft.
''Geef hem dit later voordat hij gaat slapen ja'' zeg ik tegen Ismail terwijl ik hem een bakje met eten geef.
''Saff, komt goed.''
Yassine kwam de woonkamer in gelopen. ''Waar gaan jullie heen?'' vraagt hij.
''Naar Meryem, ze is jarig.'' antwoordde ik.
Saifedinne kwam aanrennen. ''Yassssiee'' en hij sprong voor Yassine en deed zijn armpjes omhoog. Dit doet hij altijd als hij Yassine ziet, ik weet niet wat het is maar hij is echt dol op hem.
''Ewa saiffie!'' en hij tilde Saif op.
''Mery? Zeg wollah, en jullie zeggen niks tegen mij?''
''Ben je nog steeds niet over d'r heen Yas?'' zegt Ismail met een opgetrokken wenkbrauw.
''Nee... is dat raar dan?''
''Broer het is 6 jaar geleden dat ze je dumpte'' zegt Kevin ineens die aan komt lopen.
''Mohim, ik ga.. ik spreek jullie'' zei ik haastig en knuffelde ze jongens snel. Toen ik naar de deur liep hield Yassine me tegen.
''Laat me alsjeblieft mee gaan, alsjeblieft Amina.'' en hij keek me met betraande ogen aan.
Ik was hier al bang voor, maar ja. Nu moet ik hem wel meenemen.
''Is goed dan.'' zei ik en we liepen met z'n tweeen naar de auto. Ik startte de auto en reed langs Fouad's werk om hem op te halen. ''Amina.'' zei Yassine.
''Over dat van 6 jaar geleden... zit je daar nog mee?'' vroeg hij ineens.
''Yassine waarom moet je daar nu over beginnen. Scot het.''
''Oke maar, het is toch soms goed om even terug te denken aan vroeger, wat wij hebben mee hebben gemaakt heeft ons wel sterker gemaakt als een familie. Samen kunnen we letterlijk aan nu, vooral jij, jij hebt zoveel meegemaakt.'' zei Yassine.
Wat probeert hij te zeggen?
''Wat wil je hiermee zeggen.'' zei ik.
''Ik heb gehoord, dat onze Amine weer vrij is gekomen.'' zei Yassine kalm.
O ja, Amine, zijn gevangenisstraf had ook een einde. Alles heeft een einde..
