Üzgünüm

Hermonie korkunç bir çığlık duydu çığlığın kendisinden geldiğini farketmemişti.Lanet 1 dakika sürmüştü ama hermonie'ye sanki 1 yıl gibi gelmişti . Yerde öylece yatıyordu Draco dehşet içinde Hermonie'ye baktı 

- He- Hermonie

Hermonie hiç bir  ses çıkaramadı sadece Draco'ya baktı Draco kızın ağladığını farketti Hermonie'ye doğru diz çöktü .Hermonie Draco'nun nefesini yüzünde hissedebiliyordu 

- Hermonie be-ben üzgünüm

Draco' nun sesi çok titrek çıkmıştı Hermonie Draco'ya baktı ağladığını farkında bile değildi .Konuşmaya çalıştı ama sesini çıkaramıyordu birden yerin altından çekildiğini hisseti Draco Hermonie'yi kucağına almıştı.Boğuk bir sesle

 - şimdi seni revineye götürüceğim uyumaya çalış tamam mı ?

Hermonie sadece kafasını salladı kafasını Draconun omzuna yasladı artık bilinci gitgide kapanıyordu 

Draco telaşla Hermonie'yi erkekler tuvaletinden dışarı çıkardı şanslarınıa zil çalmıştı ve kimse koridorda yoktu.Draco Hermonie'ye baktı kızın yüzü bembeyaz olmuştu gözlerini zorlukla açık tutabiliyordu kızın kulağına doğru fısıldadı 

- Uyu Hermonie

Hermonie Draco'nun dediğini yaptı gözlerini kapadı zaten artık açık tutamıyordu Revinenin önüne geldiklerinde Draco son bir kez Hermonie'nin yüzüne baktı gözleri kapalıyd Hermonie'nin anlına minik bir öpücük kondurup kulağına fısıldadı

- Seni seviyorum Hermonie