Aşk İçin Değer Mi?

HAYAT İŞTE BU KADAR ZOR

Hastane yataklarının birinde yatıyordum çünkü sinir krizi geçirmişim. Ama beynim o zaman nedense çok rahattı keşke hep öyle kalsaydım. Annemden sonra babamında öldüğü haberini aldım artık te umudum ablam kalmıştı ablamda 16 yaşındaydı. Ablamda sağlık okuyodu hemşire olucaktı. Olucakta çünkü ablam yaşayacak. O beni bırakmicak annem ve babam gibi ölmicek inş. Serum bitti. Serumu çıkarttılar kafeterya ya indik. Dayım bana destek oluyodu. Teyzemde beni rahatlatmak için bişeyler diyodu hala inanamıyorum annem ve babam yok öldü. Ben artık hem yetim hemde öksüzdüm. Ama ablam beni bırakmicak biliyorum. Ablam beni hep korudu beni yanlız bırakmadı şimdide bırakmicak biliyorum. Kuzenim bize kahve aldı. Kahvemi içerken bi doktor başıma geldi iki tanede hemşir vardı ifadesiz suratlarla bana bakıyolardı. tam ağızımı açıcaktım ki doktor konuşmaya başladı. 

-Bak Duru biliyoruz şuanda çok kötüsün anneni babanı kaybettin ama malesef ablanda öldü.dedi

Hayır yaa olmazdı böyle ablam yaşayacaktı. Beni bırakmicaktı. Doktora baktım.Artık kabullenmem gerekiyordu farkındaydım ama kabullenemiyordum istesemde olmuyordu. Yapaamıyordum aslında güçlü bi kızdım. Herşeye rağmen ayakta durmayı başarmıştım. Ama ölüme karşı güçlü olabileceğimi sanmıyordum. Ailem gitmişti Beni doğuran annem bana yemek yapan annem saçlarımı tarayan benimle bi arkadaş olan annem yoktu. Bana her gün dondurma alan bütün istediğimi yapan her gün mavi gözlerine bakıp kıskandığım babam yoktu. Korktuğumda koşa koşa yanına gittiğim ödevim olduğunda yardım aldığım herşeyde fikrini aldığım ablam yoktu. Ailemdeki herkes beni terk etmişti. Aynı anda ben daha 14 yaşındayım bu kadar şeye katlanmaya gücüm yok. Ama zorundayım herşeye rağmen ayakta durmam gerek. Babamın istedğini yapıp okumam lazım  babam benim okul okumamı çok istiyordu. Bende bu istediğini yerine getircem oulumu okicam. Tam en önemli senemde bunların başıma gelmesi çok kötü oldu. 8. sınıfa geçtim. Bu sene derslerime çalışmam gerekiyordu sadece derslerime odaklanmalıydım ama annem babam ve abam yokken bunu yapmam imkansız. 

Biliyorum çok uzun yazmıyorum k.b zaten çok fazla okuyucum yok ama en az 5 vote istiyorum böyle kendimi boşa yazıyormuş gibi hissediyorum elimden geldiğince çabuk yazıyorum. Normalde böyle şart koşmayı sevmiyorum hikayeye başlamadan önce asla yapmam diyodum ama insan kendini kötü hissediyomuş, bunu fark ettim. Şu ana kadar hep dramatik yazdım ama bundan sonra eğlenceli olucak. Duru biraz daha büyüyecek. Liseye geçtiğinde eski hayatını unutucak artık dram yok inş hikayemi seversiniz :))