Benim adım Dolunay suan 19 yaşındayım ve korede üniversite öğrencisiyim 18 yaşındayken yani 1 yıl önce çok karmaşık bir ilişkinin içine girdim .çocukluğumuz hep birlikte geçmişti hayata gözümü açtığımdan beri hep birlikde oynayıp birlikte büyüdüğüm çocuğa şuan farklı birşeylermi hissediyorum acaba bilmiyorum duygularımı kontrol edemiyorum ama şuan önemli olan benim değil kris'in benim için hissetdikleri acaba oda beni seviyomudur aslında bizim hikayemiz şöyle başladı ;
Kris babasının işi için türkiyede yaşıyodu ve kapı komsuları oldugumuz için bi sorun oldugunda bizden yardım isteyip Türkiye yi tanımadıkları için heryere annemlerle giderlerdi pek anlaşamasalarda 1 yıl içinde annem koreceyi kris'in annesi de türkçeyi sökdü babasıda kris gibi soğuk kanlıydı bu yüzden babamla babası pek yakın değillerdi ama yinede her hafta sonu birlikte kahvaltı eder birlikde gezer ve birlikde akşam yemeği yerdik kris le beni aynı okula yazdırmıslar ve kris kimseyle anlaşamamsına rağmen birtek benle konusur benle oynardı . Biz bu şekilde 8.sınıfa kadar birlikde okuduk fakat lisede farklı okumak istedik özellikle ben öyle istedim çünkü kris 8 yıl boyunca sadece benle konuşdu. okulda bize sadece iki soru sorarlardı " siz kardeşmisiniz Ya da ne zamandır sevgilisiniz siz " dalga geçer gibi sormaları ikimizinde hiç hoşuna gitmiyordu . Lisede tercihlerimizi özellikle farklı yaptık ama pek birşey değimedi yine aynı soğuk adam dı hergün okuldan sonra yine birlikdeydik . Aslında yinede bir gelişme vardı birtane arkadaş edinmişdi. Adı Mert di bazı günler Mert kris ben ve benim en yakın arkadaşım Toprak la birlikde gezer kafelerde otururduk haftanı 2 günü toprak ,kris,mert , ve ben 3 günü krisle 2 günüde ailemle geçiyodu en çok zamanı krisle geçiriyordum ki oda ailemden farksızdı annelerimiz ayrılmaz biz ayrılmaz babalarımızda ufakdan yakınlaşmaya başlamışdı. Lise zamanıda böyle geçti kris 'in ailesi koreye dönmeye karar verdiler . Kris Üniversites sınavında tercihlerini kore ve çin arasında yaptı çünkü aslında kris çinliydi ama ailesi korede yaşıyordu . Sınavı başarılı geçmişdi ve koreyi kazanmısdı . Vedalaşma zamanı geldi çattı ama ben asla ayrılmak istemiyordum 12 yıldır hatta bebekliğimizi sayarsak 14 yıldır birlikteydik hiç ayrı günümüz geçmemişdi çıldırcak gibiydim o gün sanki evde sel oldu annemle ben ağlıyorduk hatta babamın bile gözleri dolmuştu . Daha sonra kris ve ailesi geldi onlar da çok üzgündü hele kris ben koreye dönmek istemiyorum diyordu türkçe bir şekilde çünkü 4 yaşından belli türkçe konuşuyordu koreceyi unutmamak için evde ailesiyle korece konusuyodu ama çoğunlukla türkçe konusuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Türk Bir Koreli
RomanceTANITIM........ Hayat çok İlginçdi benim bile anlayamadığım bir durum ile iç içeydik ne olduğunu kimse anlamıyordu yeni bir aşk mı doğuyor yoksa bir arkadaşlık mı bityordu bu durumdan nasıl çıkılacakdı.
