Game On!

35 1 1
                                    

Tam okula giriyordum ki arkamda bir ses duydum.

''Andrew''

''Ne?''

''Adım Andrew.''

Diyecek bir şey bulamamıştım.Ben de hızlı adımlarla okula girdim.

Sınıfa girdiğimde kızıl saçlı bir kızın yanı boştu.Onun yanına oturdum.

''Selam!Ben Abigail,sen?''

Çok samimi biri gibi gözüküyordu.''Alexis.''

''Tanıştığımıza memnun oldum.Sana teneffüste okulu gezdiririm.''

Öğretmen sınıfa girmişti.Yine sıkıcı dersler başladı...

-----------

''Daha ilk günden konu mu anlatılır?İlk gün,okula alışma ve arkadaş edinme günüdür.''

''Dinleyen varmış gibi anlatmaya devam etti ya.''

Abigail ile hemen arkadaş olmuştuk.Şimdi de bahçede boş boş dolaşıyorduk.

''Burada olan başka arkadaşların var mı?''diye sordum Abigail'e.

Bankta oturan bir grubu gösterdi.Sonra da beni o tarafa çekiştirdi.

''Merhaba!''dedi Abigail.Diğerleri de karşılık verdi.

''Bu Alexis.''Diğerleri de sırayla isimlerini söylemeye başladılar.

''Vanessa''

''Ashley''

''Kendra''

''Bill''

''Seth''

Zil sesini duymamızla beraber tam arkamızı dönüp gidecektik ki bir ses duyduk.

''Andrew''

Sabah gördüğüm çocuk değil miydi bu?Ha,ta kendisiydi.Bir bu eksikti ya zaten.

Vanessa tam beni tanıştıracaktı ki Andrew sinsi bir gülümsemeyle tanışmıştık dedi.Kafa karışıklığıyla bana baktılar.

''Sabah okula girerken ona çarptım.''dedim sakin bir sesle.Birden jeton düştü.Zil çalmıştı,bahçede neredeyse kimse yoktu ve biz hala burada duruyorduk.

''Hadi kalkın,derse geç kaldık!''dedim hemen ve koşarak okula girdik.

-----------------

İlk günü de atlatmıştık.Şimdi de Abigail'le eve yürüyorduk.Aklıma takılmıştı.Abigail çok sevecen bir kızdı,nasıl Andrew gibi bir ahmakla arkadaş olabilirdi ki?

''Andrew'la yakın arkadaş mısınız?''

''Ha?Hayır,aslında benim onu pek tanıdığım yok.Diğerlerini tanıyorum.O sonradan onlarla arkadaş olmuş.Yanlarına geldiğimde onunla pek konuşmuyorum.''

''Sırf ona çarptım diye olay çıkardı,biliyor musun?''Abigail sadece kaşlarını çatmakla yetindi.

''Benim evim burası.''Abigail'in evi benim evime çok yakındı.

''Benim evim de buraya çok yakın.Sadece biraz daha ileride.''

Abigail dişlerini göstererek gülümsedi.''Çok güzel!Birbirimizi görmeye gelebiliriz!''

Ben de hafifçe gülümsedim ve yoluma devam ettim.Artık yalnız olduğuma göre rahat rahat müzik dinleyebilirdim.(Dinlediği şarkıyı multimedyaya koydum,multimedyaya genellikle kendi dinlediğim şarkıları koyacağım)

Bu şarkıyı çok seviyorum.Neredeyse her gün yeni bir şarkı keşfeder,onu dinlerim.Bu şarkıyı da dün bulmuştum.

Düşünceler içinde yürürken eve vardığımı farkettim.Anahtarımı çıkardım ve eve girdim.

Nasıl bir okul yılının beni beklediğini düşünürken uyuyakaldım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 07, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Double TalkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin