Crest Academy (The Humanity)

Chapter 2

That's the last scene I remembered before getting here in Agaperia. Di ko alam kung ano na ang nangyari kay Ryu, if he's still alive or not. Wala din akong makitang paraan kung paano ko malalaman kung ano na ang nangyari sa parents ko.

I don't know what should I do.

"Michella hija, kumain kana." Manang Ylda approached.

I nodded. I still don't have an appetite. After what happened di ko alam kung anong mangyayari sakin.

Natapos ko ang pagkain ko na wala pa sa kalahating minuto. Gusto ko umalis dito pero di ko magawa, manang said I still need to recover dahil may ilang mga pasa ako sa katawan at isang marka sa taas ng aking dibdib na di ko maintindihan.

Pagkatapos kong tignan ang sarili ko sa salamin napagdesisyunan kong tumayo. Pwede naman siguro na lumabas na ako tutal magaling na din ang ilang sugat sa hita ko. Pagkababa ko naman nakita ko si Manang Ylda na naghuhugas ng pinagkainan. Hindi siya lumingon sa direksyon ko, siguro di niya napapansin.

Pagkalabas ko, muli kong nakita ang paligid. Kakaiba ito sa mundo namin. Ang kalangitan ay hindi asul kundi kahel na may halong kulay rosas. May mga naglalakihang puno na hindi pakaraniwan tila ba ay naaabot na ang taas ng kalangitan at mga nagtataasang palasyo at estraktura.

"Hindi ko parin lubos maisip kung bakit ka lumabas sa katawan ng punong Filizia, isa iyong di pangkaraniwang puno."

Lumingon ako at nakita ko si Manang na may dalang tray na may nakapatong na dalawang baso ng tsaa. Parehas kaming umupo at tinignan ang kapaligiran.

"Ilang araw na ho ba akong natutulog?"

"Mahigit limang buwan kang nakaratay sa kama. Akala ko nga ay di kana magigising." Aniya ng may ngiti sa labi.

Tumango ako. Hindi ko alam kung ano nga bang dapat kong sabihin.

Ilang minuto pa at binasag niya ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Dala na siguro ng gulo ng aking isipan kung kaya't napansin nya

"Iha... Bakit hindi mo ginagalaw ang tsaa mo?"

"Manang. Anong lugar to?" Hindi ko pinansin ang tanong niya.

"H-Hindi mo ba alam, iha?"

Napatitig ako sakanya. Lumaki ang kanyang mata sa pagkagulat marahil sa aking tanong.

I took a sip and look at her "Bakit ho manang?"

May kutob ako na hindi pangkaraniwan ang lugar na to. Lalo na at nakita ko kung paano may lumitaw na ilaw sa kamay ni Ryu. Kung may malalaman ako kay Manang baka magamit ko ang impormasyon na iyon para bumalik kung saan ako galing.

"Michella, hindi mo ba alam na kayong dalawa ng kambal mo ay gustong patayin ng susunod na hari?"

Nagtataka ko siyang tinignan.

A king? What the fcvk?

Akala ko sa mga palabas ko lang siya napapanood. Pero hari? Seriously?

Napatawa ako. Sorry for that. Pero kalokohan ba itong sinasabi ni Manang sakin? Even my friends will definitely laugh at this nonsense.

But I stopped when I saw manang hold a black stick with a twigs surround it and chant something I don't know. May lumitaw na isang malaking lobo na may dalawang ulo at naglalaway silang nakatingin sakin.

"W-What the?!!" I startled. Napa akyat ako sa aking upuan at muntik pang matumba.

What the freaking hell is that?!!