°•22•°(Geri dönüş)

280 22 9
                                    

-Eren-

Uçak durduğunda gözlerimi yavaşça açtım.SONUNDA GELMİŞTİK!

Yorgunluğumu boşverdim ve emniyet kemerini hızla çözdüm.Annem ise çoktan ayağa kalkmış beni bekliyordu.

"Anne hadi hızlı ol!!Belki Levi ordan gider gitmeden bulalım!"

Koşarak dışarı çıktığımızda yağmur yağdığını farketmiştik.Üstümüzde ise sadece tişört vardı.

"Of Of Of soğuuk" kollarımı birbirine sardım.

Annem havaalanında ki kıyafet mağazına hemen gitmişti.Bende tabi peşinden koştum.Kalın iki tane mont alarak çıkmıştı.

Üzerimize aldık.Ve tekrar koştuk.Bir taksi durdurduk.Levi'ı ne kadar hızlı bulursak o kadar iyi!

Taksiciye annem adresi verdiğinde taksiciye gaza basmasını söylemişti.

O yağmurda hızla gittik.Levii beni bekle bebeğim geliyorum.

Çoooook uzun bir yıl sonrasında küçük bir kulubenin önüne gelmiştik.

Koşarak kapıya gittim.Ve elimden geldiğince çaldım.

Kapının ardından Levi'ın sesi gelince güldüm."Bu saatte k-"kapıyı açması ile bizi görmüştü."Hasss"ayh bebeğimin yüzü çok şaşkın duruyordu.

"LEVİİ"Sevinçle üstüne atladım.Ve bir anda üstümde de bir ağırlık hissettim.Annemde üstüne atlamıştı.Ve bildiğiniz sırtımı kırmıştı.Ama umursamadım direk Levi'a baktım.Altımızda ölüyordu çocuk.

Hemen arkamdan annemi ittim ve bende üstünden kalktım.Çocuğu bulduğumuz gibi öldürecektik resmen.

Levi'ı kaldırdığımda dilini yutmuş gibi bize bakıyordu.

Annem sarılmaya başlamıştı."AYH DADLU DAMADUMMMM!!!"Saçını başını sevmeye başlamıştı.

Levi ise ağlamaya başladı."Carla...Neden geldiniz?Üzgünüm.Üzgünüm o kadar çok para çektiğim için çok ü-üzgünüm ama gerekiyordu" ağlaması konuşmasını engelliyordu.Tabi bende burda bir ağlama krizine girmiştim ama olsun.

Annem Levi'ın yüzüne bakmıştı.Şefkatli bir şekilde bakıyordu.Kıskanmadım(!)

"Levi paranın bir sorunu yok.Aptal bizi çok korkuttun.Bize mi neden geldiğimizi mi soruyorsun?Asıl sen neden gittin?!"dedi ve kafasına bir şaplak attı.

Levi yere bakmaya başladı."Carla benim gitmem gerekiyordu.Eğer gitmeseydim ideam edilecektim...Ve buna sen bile engel olamazdın"dediği şey bende şok etkisi yaratmıştı.

"Ne?..NE?!"Hemen Levi'ın üzerine gittim."Ne demek ideam edilecektin?!Sence biz buna izin verir miydik?!"Levi bana gülümsemişti.

"Biliyorum ama çok büyük bir suç ile karşı karşıyaydım bunu engelleyemezdiniz."dediği şey ile bir kahkaha patlattım.

"SENİN KARŞINDA JAEGER AİLESİ VAR NE ENGELLEYEMEMESİ.HADİ EVLENİYORUZ BAKALIM ONLARA BUNDAN SONRA NE GÖSTERECEĞİM!!"Dediğim şeyi farkettiğimde güldüm ve Levi'a sıkıca bir sarıldım."Hadi gidiyoruz.Boşver eşyaları falan."Kolundan tuttum ve direk Levi'ı sürüklemeye başladım.

Annem ise mutlu mutlu peşimizden geliyordu.

Ve işte gerçekten evleniyorduk.AH HAYAT AH NELER YAPIYORSUN SEN BÖYLE!Levi'ın üşümüş suratına bir öpücük bıraktım ve gülümsedim."İşte sonunda evleneceğiz bebeğim"

↪Kısa ve geç bir bölüm kendimi asasım geldi aq dkdnkssbns Yaaaa acayip Üzgünüm cidden şu lise çok zor ve yurtta kalmaya başladığım için hikaye olayı iyice zorlaştı.Sadece 2 saat telefon var ve ders çalışmak zorunlu gerçekten bunları yazmam bile bir mucize dkdnkssb Umarım okumuşsunuzdur jsjsbs Her Neyse Umarım Beğenmişsinizdir Heppinizze Bayss↩

°•Korunmasız Aşk•° (RiRen)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin