Chapter 4- Death
S A P P H I R E
I decided na hindi na ako mangingi-alam sa love-life ng kapatid at ng bestfriend ko. Simula ngayon wala na akong pakialam sa away, tampuhan, at harutan nila. Sakit lang sa ulo ang mga yun. Kaya mas maganda kung single ka. Walang bawal-bawal, lahat pwede, alang selosan, alang tampuhan, alang masasaktan, alang iiyakan na lalaki.
"Queen!" Pagtawag sakin ng kung sino. Pagkaharap ko napasibangot nalang ako dahil napaka-old-fashion niya. Ang hirap talaga kapag madaming baduy sa school niyo. Yung mga kj kumbaga.
"Why?" I coldly ask. Para naman siyang nanigas sa kinatatayuan niya nung marinig niya ang boses ko. Ang O.A sarap pakain sa buhaya.
"May urgent po kasing nangyari eh. Madami po ang may gustong kumausap sayo." Sabi niya. Madami ang gustong kumausap sakin? Sira-ulo ba sila? Iisa lang ako tapos sila madami? Ano toh pinagtutulong-tulongan ba nila ako?
"Bahala kamo sila sa buhay nila." Maikling sabi ko at handa nang umalis ng pigilan niya ako.
"Pero, Queen." Aba! Pumepero-pero na siya ngayon! Ngud-ngud ko kaya toh sa labak?
"Oh?" Walang kabuhay-buhay na sabi ko. Huminga muna siya ng malalim bago siya nagsalita.
"Responsibility niyo po iyon, Queen. Kaya po ikaw ang pinili namin upang maging Queen kasi akala namin isa kang responsible na tao kaya po, Queen, please lang, kausapin niyo na sila." Mahabang lintanya niya. Sa haba ng pinagsa-sabi niya dyan wala akong naintindihan dahil gutom na gutom na ako.
"Sige sige, mamaya na lang kamo sila gumanyan may importante pa kamo akong gagawin." Tinatamad na sabi ko bago siya ipag-tabuyan. Saan ba pwedeng kumain? Sa dorm? Nakuu, huwag na sigurado naman akong naglalandian ang mga yun. Sa canteen? Sawa na ako sa mga pagkain dun. Sa mansyon!
Habang naglalakad ako papuntang mansyon may nakita akong lalaking pinagtutulungan ng grupo ng mga gangster. Tsk. Di tama toh. Bago ko sila lapitan ay isinuot ko muna ang hoddy ng jacket na suot ko.
"Hoy!" Pag-agaw ko sa atensyon ng mga mukhang taeng lakaki.
"Aba, mukhang may magandang binibini ang naligaw dito ah." Ngingisi-ngising sabi ng lalaking mukhang ah basta hindi ko maexplain yung mukha niya.
"Hi, miss." Pakindat-kindat na sabi nung isa. Ang u-uniqe ng itsura nila. Ang papanget kasi!
"Wala akong time sa mga mukhang taeng lulaking katulad mo. Kaya pwede ba tigilan niyo pagtitig niyo sakin at pwede din bang tigilan niyo pagbugbog niyo sakanya?" Sabi ko gamit ang boyish tone. Mukha namang na-offend ko sila sa sinabi ko pero wala akong peke. Atleast may nagsasabi pa sakanila ng totoo diba? Tsaka concern lang naman ako sa kanila kaya sinabi ko yung totoo na mukha silang tae.
"Aba itong babae na toh!" Gigil na sabi ng parang leader nila na mukhang ewan. Qiqil si Koya.
"Inis ka na non?" Nanga-asar na tanong ko. Mukha namang inis na inis na sila.
"Sugudin niyo yan!" Inis na utos nito sa mga alagad niyang mukhang hipon. Lalo tuloy akong nagutom.
"Oh? Ano pang tinutunganga niyo dyan? Bilis, sugurin niyo na ako." Inip na sabi ko. Kakabored naman palang kalaban itong mga ito.
Susuntukin na dapat ako nung mukhang panot na tae buti nalang nasapo ko agad yung kamao niya. Yung isa naman dapat sisipain ang napaka-ganda kong mukha buti nalang naunahan ko siya kaya ayun sipa ang Junior niya. Mabaog ka sana. Pina-ikot ko yung kamay ng dapat susuntok sa'kin kanina. Yung isa naman ayun hawak-hawak yung Junior niya.
"Hoy, ikaw!" Tawag ko sa Leader nilang papatakbo na.
"Ang wi-weak naman nitong mga alagad mo. Di man lang ako pinagpawisan. Oh ikaw na." Sabi ko at sinenyasan siyang lumapit sakin. Para siyang takot na tae. Haha.
"Dinuga mo lang sila! Kayang-kaya kita!" Sigaw niya sakin na syang dahilan kung bakit na pa make face ako. Dinuga? I'm not weak para manduga. Kayang-kaya niya ako? Bobo ba siya? Eh sana kung kaya niya ko kanina niya pa ako sinugod tsaka sana hindi siya nagtangkang tumakas. Nakaka-iritate, like duhh!
"Yeah, yeah, watever. But the dinuga thingy is not true like duhhhhhh! I'm not like so weak and even if Im weak you're still weaker than me, dumbass." I said while rolling my eyes. He look tense as if Im gonna eat him, just yuckkk! I don't eat poops.
"Teka nga lang! Why are you even wearing a hoodie? Natatakot ka bang makita ko ang mukha mo?" He said trying to sound brave. Me? Scared? Is he nuts? Baka nga siya pa ang matakot eh.
"Why would I be scared? I'm not a scaredy cat for petes sake!" Naiinis na sigaw ko at saka inis na inalis ang hoodie ko. Base on his poopy face he kinda looks scared, who wouldn't right? I'm the Queen of all queens so he really should be thankful dahil nakita niya kahit papaano ang pretty face ko.
"Sapphire, stop now. Hayaan mo na siya." Someone said and just grab my wrist. I look back so that I would know who he is. Well, its obviously a boy base on his voice.
"Yah! Let go, you dimwit!" I shouted at him. Wait, his back is familiar.
"Rachen Maximo, you dimwit get lost!" I shouted at him. Well, that made him stop and look at me with his dark mysterious black eyes. Gash! This man should let go of mt wrist cuz' it hurts like hell! His grip is so hard that my wrist is already turning into color red.
"Wow, you still know my name." He said sarcastically. Tch. Of course like who wouldn't? His handsome and hot as fucking hell. Every girl wants him but of course I'm an exemption.
"Nope! I don't know, i really don't, thats why I just call yoy by your name right now." If he's sarcastic then I am too. He just rolled his eyes at what I've said.
"Tss."
"Tch."
"The fuck?!" He exclaimed.
"What?" I ask, questioning him. He eyed me dangerously. Tch. As if I care. I love danger.
"So, Rachen Maximo what in the fucking hell brought you here?" I ask calmy and again he eyed me dangerously. The heck is wrong with this fucking hot guy?
"Tss. Can you stop cursing? And I come here because I wanted you to do me a favor." He said, already calm. Well, this is the first time that he'll be asking me a favor so I must do it.
"What's it?" I ask. He sigh then look at me with sensirity in his eyes.
"Please bring back the old you." He said that made me stop. Kunot-noo akong napatingin sa kanya. Is he fucking serious?
"Favor not accepted. The old Sapphire can't live again. Diba pagnamatay na hindi na pwedeng mabuhay pa? Then the old Sapphire Luxary is already dead, her time has already come, its now the new me, the new Sapphire Luxary the cruel one. Hindi pa nga ako nakakapagsimula, pinapabalik mo na agad yung weak na Sapphire. Nah-ah, not gonnna happen. Even in your dreams."
✘️✘️✘️✘️✘️
Annyeong, finally an update! Yuhoooo, sa mga Isabellians dyan gwapo nila ano kanina! Isang picture five pesos. Hakhak. La lang SKL. Ilang taon na ba akong di nakapag-update? Sowrey! Naging busy lang kasi talaga ang Author niyo sa pakikipagusap sa POGI like ohemefgee! Ayun lang sige na paipai~
Comment and Vote na rin kayo!
YOU ARE READING
Complicated
FanfictionA complicated story with complicated love. A story that always have mystery. A girls that are full of mystery. Boys full of lies.