Short fiction เป็นช่วงช่วง

we

i am venom, and you are mine.
-said venom.

venom x eddie
#venom
pg-13

* spoiler alert * มีฉากที่อยู่ในภาพยนตร์นะคะ ใครยังไม่ดูกดออกได้เลยนะคะ

แสงแดดที่ลอดผ่านหน้าตาทำให้ร่างเล็กกระทัดรัดงัวเงียตื่นขึ้น เพราะตั้งแต่ที่เอ็ดดี้มีเจ้าสิ่งมีชีวิตใหม่อยู่ในตัวการตื่นนอนด้วยเสียงในหัวนี่ ถือว่าเป็นเรื่องปกติไปซะงั้น

"เอ็ดดี้ หิว"
วันนี้ก็เริ่มต้นวันแบบนี้อีกแล้วสินะ

"ลืมตาขึ้นสิ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนจากช็อคโกแลตเป็นปอดข้างซ้ายของนายแทนนะ ดูสิจังหวะที่เต้นตุบๆ เลือดที่ไหลวนอยู่นี่ น่าอร่อยชะมัด"

"พอเลย! ตื่นแล้ว!"
"หิว"
"ฉันรู้แล้วน่า" คนตัวเล็กลุกขึ้นจากเตียง ร่างสีดำเป็นยางยืดลอยตัวออกมาข้างๆตอนที่เอ็ดดี้เปิดฝาตู้เย็นออก เขี้ยวแหลมที่คิดว่าเห็นจนชินตา ให้ตายสิ ยังน่ากลัวเหมือนเดิมเลย เอ็ดดี้แกะช็อคโกแล็ตออกจากฟรอยด์ก่อนจะย้ายตัวเองมานั่งที่โซฟาหน้าทีวี

"ไม่หวานเอาซะเลย" พอป้อนเข้าปาก เจ้าฟันแหลมก็บ่นงิบออกมา
"แบบนี้มันอร่อยกว่า อย่าบ่นน่าเวน่อม"
"อือ.. ฉันชอบเวลานายเรียกชื่อฉันจังเลยแฮะ"
"อะไรอีกเนี่ย" เอ็ดเริ่มหงุดหงิด แต่เจ้าตัวก็หักช็อคโก้แท่งนั้นต่อเตรียมป้อนให้กับเจ้าเวน่อมที่วุ่นวายอยู่ข้างตัว

ยอมรับว่าภาพตอนที่เขาล่วงลงสู่น้ำยังฝังตา ภาพไฟที่โหมกระหน่ำไปทั่วยานอวกาศ และใช่ ภาพที่เวน่อมแยกตัวออกไปส่วนๆ เสียงสุดท้ายที่พูดกับเขาว่า