"Baekhyunဘယ္သြားမလို႔လဲ"
မ်က္ႏွာငယ္နဲ႔byun baekအက်ႌစကိုဆြဲေနတဲ့chanyeolကိုသနားေတာ့သနားပါရဲ႕ဒါေပမဲ့...
"ငါ ေခ်ာကလတ္ႀကီးနဲ႔ျပဇာတ္တိုက္ဖို႔ခ်ိန္းထားတယ္ကြ"
"ငါလဲလိုက္လို႔မရဘူးလား"
Park chanyeolဟာbyun baekမရွိရင္အတန္းမတက္ခ်င္တာအမွန္ပါ။
Byun baekကေတာ့သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ဆီသြားဖို႔စားပြဲေပၚကစာအုပ္ေတြကိုလြယ္အိတ္ထဲထိုးႀကိတ္ကာထည့္ေနေလၿပီ။
"ငါေတာင္းပန္တယ္ေနာ္ ဟီးး
သူငယ္ခ်င္းကအစားရႏိုင္တယ္
ငါ့ဘဲ အေခ်ာပေဂးႀကီးကအစားမရႏိုင္လို႔သြားၿပီေနာ္"
ဖင္ခါကာထြက္သြားသည့္byun baekေက်ာျပင္ေလးကိုၾကည့္ကာchanyeolမွာငိုမဲ့မဲ့။
ဘယ္ခ်ိန္ေပၚလာမယ္မွန္းမသိတဲ့minwooတို႔ညီေနာင္ကိုလဲေၾကာက္ရေသးသည္။
Byun baekမရွိေတာ့တာမို႔အတန္းလဲဆက္မတက္ခ်င္ေတာ့တာမို႔လြယ္အိတ္ကိုလ့ယ္လိုက္ရင္အတန္းထဲမွထြက္လာသည့္တိုင္ဘယ္သြားရမွန္းမသိ။
လူရွင္းသည့္ေခါင္မိုးထပ္သို႔သာဦးတည္လိုက္ေလသည္။
ေခါင္းမိုးထက္ကခံုတန္းယ်ားေလးတြင္မိမိထက္ေစာေရာက္ေနပါသည့္လူတေယာက္ေၾကာင့္ေျခလွမ္းတို႔ကတုန္႔ခနဲ။
တကိုယ္လံုးနက္ေစြးေနသည့္လူရဲ႕ေက်ာျပင္က်ယ္က်ယ္ဟာဘယ္သူမွန္းတန္းသိသည္မို႔ျပန္လွည့္ရန္ေျခလွမ္းျပင္လိုက္သည္။
သူထိုလူႀကီးကိုမခင္ပါ။
သူငယ္ခ်င္းလုပ္လို႔ရၿပီေမးတုန္းကဒီတိုင္းၿပီးစလြယ္ေျဖလိုက္ျခင္း
။chanyeolကအာ့လိုၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပံုစံေတြဆိုေၾကာက္သည္။
"Chanyeol"
*ေသာက္ဂြပဲမေခၚခ်င္ပါဘူးဆို*
ေနာက္ေက်ာမွမိမိဆီေလၽွာက္လာသည့္ေျခသံတျဖတ္ျဖတ္ကိုၾကားေနရသည့္တိုင္လူကလွည့္မၾကည့္မိေသး။
ပခံုးထက္ဖိကိုင္လာသည့္လက္ဖဝါးေႏြးေႏြး။
"ကိုယ္နဲ႔လာထိုင္ေလ ။တေယာက္ထဲပ်င္းေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ"
Sehunရဲ႕ယခင္မ်က္ႏွာေၾကာတင္းသည့္ပံုစံကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုးခ်ိဳသာစြာျပဳျပင္ရင္းေျပာသည့္တိုင္ထိုေကာင္ေလးဟာယခင္လိုပဲမ်က္လံုးေလးဟာျပဴးတူးျပဲတဲဝိုင္းစက္စက္။
