~~• Περιμένω να τελιώσει για να σηκωθώ να φύγω, ειναι πιο βαρετός από ότι φανταζόμουν.
Τελείωσε και επεσε εξουθενωμένος δίπλα μου. Σηκώθηκα και ντύθηκα.
"Τα λεφτά μου και γρήγορα " του λεω ψυχρά "
"Φωτιά εισαι μωρό μου " λεει με την χοντρή αηδιαστ...
Έχουν περάσει 5 μέρες από τότε που ξύπνησε ο Jake και σήμερα βγαίνει από το νοσοκομείο. Έχω δώσει στην κυρία μαρια να φτιάξει αρκετά πράγματα και ο Σεμπ πετάχτηκε να τον φέρει.
Μετά από 1 ώρα γύρισαν. Όταν μπήκε σπίτι το πρόσωπο του έλαμψε. Μπορούσες να καταλαβεις από το βλέμμα του ότι του είχε λείψει. Δυο άτομα από το προσωπικό πήραν τα πράγματα του.
Η Μαρια βγήκε από την κουζινα. Ο Jake την πλησίασε και την πήρε αγκαλια πρώτη φορά εβλεπα τον Jake τόσο εκδηλωτικο απέναντι στην Μαρια.
«Πωπω μυρίζει όλο το σπίτι τις σπεσιαλιτέ σου.» Λέει o Jake καθώς έχει απομακρυνθεί από την αγκαλια της. «Για σένα όλα αγόρι μου. Εντολή της δεσποινίς από εδώ» του λέει καθώς με κοιτάει πονηρά.
Μου ρίχνει ένα χαμόγελο και μπαίνει στην κουζινα, μαζί και εμείς.
Καθόμαστε όλοι στη μεγάλη τραπεζαρία και η μαρια μας σερβίρει. Στο τραπέζι είμαστε ο Σεμπ, η Μαρια, εγώ και ο Jake. Συζητούσαμε περί ανέμων και υδάτων.
Όταν τελειώσαμε βοήθησα τον Jake να ανεβεί της σκάλες και τον συνόδεψα στο δωμάτιο του.
«Λοιπόν να πηγαίνω και εγώ τώρα να σε αφήσω να ξεκουραστείς» του λεω και κάνω να βγω μα με προλαβαίνει και κλίνει την πόρτα πριν βγω.
Γυρίζω προς το μέρος του και τα πρόσωπα μας απείχαν μόνο λίγα εκατοστά.
«Πρέπει να ξεκουραστείς» του λεω σιγανά αλλά χωρίς να κουνηθώ.
Πλησιάζει το πρόσωπο του και με φιλάει. Το φιλί του είναι τελείως διαφορετικό. Είναι αργό γλυκό με ένταση. Σταματάει να πάρουμε ανάσα.
«Πρέπει να μιλήσουμε» μου λέει λίγο πιο σοβαρός. «Τώρα πρέπει να ξεκουραστείς, έχουμε χρόνο να τα συζητήσουμε.» «Έχουμε;» Με ρώτησε ανήσυχος. «Γιατί να μην έχουμε;;» Τον ρώτησα μπερδεμένη. «Την ημέρα που μελώσαμε και έφυγα εσυ ειχες πει ότι θα έφευγες από το σπίτι.» «Ναι αυτό όμως ήταν πριν πάθεις το ατύχημα.» «Θες να πεις δηλαδή ότι μένεις μόνο και μόνο γιατί με λυπάσαι.» Μου λέει και απομακρύνεται από κοντά μου. «Ειπα εγώ κάτι τετειο;» Τον ρωτάω λίγο απότομα.
Αυτός δεν μίλησε απλά έκατσε στο κρεβάτι και στήριξε την πλατη του στο κεφάλι του κρεβατιού.
«Αποφάσισα να μείνω μαζί σου γιατί μόνο όταν πας να χάσεις κάτι σημαντικό καταλαβαίνεις την αξία του. Όταν ησουν σε κόμμα όλοι οι γιατροί έλεγαν πως δεν θα τα καταφέρεις, επέμεναν να αποσυνδέσουν το μηχάνημα που σε κρατούσε στην ζωή, εγώ τους έλεγα όχι, γιατί από την μέρα που έμαθα ότι κυοφορω το παιδι σου κάτι μέσα μου μου έλεγε ότι θα ζήσεις. Το πίστευα πέρασαν 4 μέρες και εσυ δεν έδειχνες κανένα σημάδι. Πολλοί γιατροί μπορεί να με ειπαν εγωίστρια, πως σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου, πως δεν σκεφτόμουν τους άλλους ασθενείς που μπορεί να είχαν περισσότερες πιθανότητες. Το ορκίζομαι όμως πως αν δεν είχα αυτό το γαμημενο προαίσθημα θα άφηνα τους γιατρούς να αποσυνδέσουν το μηχάνημα. Ήξερα πως δεν θα με άφηνες μόνη γιατί από αυτά που μου είπες εκεινο το βράδυ καταλαβα ότι τα ένιωθες και δεν ήταν λόγια του αέρα.» Τα μάτια του γυάλιζαν, το καταλαβα ότι συγκρατούσε τον εαυτό του Από το να δακρύσει μπροστά μου.
Όρμησε ξανά στα χείλη μου. Τόσα χρόνια έχω μάθει να διαχωρίζω τι κρύβει από πίσω ένα φιλί. Ποτέ κρύβει πόθο ποτέ αγαπη, άλλοτε έρωτα, άλλοτε ανάγκη για επιβεβαίωση. Και ο Jake αυτή τη στιγμή τα έδινε όλα αυτά μαζί.
Με ξαπλωσε και ανέβηκε πάνω μου. Εγώ εκείνη την στιγμή επανήλθα στην πραγματικότητα και διέκοψα το φιλί μας. Με κοίταξε όλο απορία.
«Είπαμε να ξεκουραστείς. Ο γιατρός είπε να μην κανείς έντονες δραστηριότητες για μια εβδομάδα» του ειπα σαν να τον μαλώνω και αυτός με κοίταξε με κουταβισιο βλέμμα.
«Μην με κοιτάς έτσι εντολές του γιατρού» του ειπα γελώντας. «Ξέρεις κάτι εγώ μια χαρα είμαι. Αλλά ειδα τον γιατρό πως σε κοιτούσε και του έτρεχαν τα σάλια και το είπε επίτηδες.» Λέει με μια αστεία φάτσα που με έκανε να ξεσπάσω στα γέλια.
«Μην γελάς καθόλου τα πιάνω εγώ κάτι τετεια» «Ενταξει ενταξει κοιμήσου τώρα.» «Όχι δεν κατάλαβες καλά μαζί θα κοιμηθούμε γιατι δεν πρέπει να ξεκουραστώ μόνο εγώ αλλά και εσυ που κουβαλάς την κοράκλα μου.» Μου λέει σαν χαζομπαμπάς και μου χαϊδεύει την κοιλιά.
Μου είναι σχεδόν απίστευτο να πιστέψω πως γίνεται ένας άνθρωπος σαν τον Jake ο οποίος ήταν πιο ψυχρός και από τα παγόβουνα να έχει μεταλλαχτεί έτσι. Πάντως μαρεσει περισσότερο αυτή η πλευρά του.
«Θα μου υποσχεθείς ότι θα κάνουμε μια νέα αρχή και θα διαγράψουμε το παρελθόν μας.» Μου λέει ενώ με έχει αγκαλια. «Θα το προσπαθήσουμε» του ειπα και του έδωσα ένα πεταχτό.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
