Chapter 2: The Necklace

52 7 2
                                    

Aubrey's POV

Nasa school clinic kami ngayon. Nagpapahinga ngayon si Zaliah.

Gosh! Di na ba talaga kami pwedeng lumabas sa public ng walang bodyguards?

"Lalabas lang ako. Luke and William samahan niyo ko." Sabi ko. Si Luke at William ang bodyguards ko.

"Where are you going?" Tanong ni Nich.

"Kakausapin ko yung owner ng school na 'to." I replied.

"Why?"

"I'll tell you later." Di ko na siya hinintay na maka-sagot at lumabas na ako ng clinic.

Pumunta na ako sa office ng may ari ng school na 'to. I forgot his name.

Hindi na ako kumatok at pumasok na lang sa office niya.

"Hello Mister. Can I talk to you?"

***

Nich's POV

Ano kayang pinag-uusapan nila? Nevermind.

Nasa room na kami ni Maxine ngayon. Si Zaliah pinauwi ko na sa bodyguards namin para makapag-pahinga.

Habang nasa kalagitnaan kami ng klase ay pumasok yung owner ng school si Zack yata. Kasama niya si Aubrey.

"Class, attention please. May sasabihin si Mr. Davis." Nanahimik yung mga kaklase kong kanina ay nagsisigawan at nagtitilian.

"Class, please treat Ms. Aubrey and her friends like a normal students. Nakita niyo ba yung nangyari kanina? Maaaring mas malala pa ang susunod na mangyari 'don. Ang hindi sumunod ay maki-kick-out sa school. I'm responsible for this kind of situation. Sana sumunod kayo. Wala na kayong second chance once na na-kick-out na kayo. Understand?" Woah. Kaya pala umalis si Aubrey. I didn't know na kahit bata pa lang si Zack responsable naman.

"Thanks Mister for your help." Sabi ni Aubrey

"Stop it." Sagot ni Zack

Tumawa na lang si Aubrey. Kahit matured na siya para pa rin siyang bata deep inside.

Kung tinatanong niyo kung ilang taon na kami. Well 18 na ako at 17 na sila. But Aubrey is the youngest.

Nag-dismiss na yung teacher namin.

"Let's go guys. Umuwi na tayo. Baka naghihintay na si Zaliah." Sabi ko. Tumango na lang sila.

Ganda ng first day namin. Ang daming nangyari ngayon at alam kong pagod na silang lahat.

Sumakay na lang kami sa kotse ko. Nagpa-drive kami sa bodyguard namin. Hindi ko na kayang mag-drive dahil sa sobrang pagod.

Nang maka-uwi kami ay humiga na kaming lahat. Dahil kailangan kong mag-luto para sa dinner namin ay tumayo rin ako agad.

Nag-luto lang ako ng Bulgogi. Favorite Kasi namin yun eh.

 Favorite Kasi namin yun eh

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Oct 19, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Dragon's HeartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon