Siya ay isang babaeng simple, kalog at mapang asar. Lahat nang may kinalaman sa pagkabaliw. Siya na 'yon.
Lahat ng mga problema niya idinadaan niya lang sa tawa at biro. At sa hindi inaasahan, nahulog siya sa isang taong napakahirap abutin.
Ngunit d...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Disclaimer:
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places and incidents are either the product of author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual person's, living or dead, or actual events is purely coincidental.
Plagiarism is a crime.
According to the Merriam-Webster online dictionary, to "plagiarize" means:
•to steal and pass off (the ideas or words of another) as one's own.
•to use (another's production) without crediting the source.
•to commit literary theft.
•to present as new and original an idea or product derived from an existing source
No parts of this story may be reproduced, distributed or transmitted in any forms or by any means without the prior permission of the author.
This story is not perfect, it contains of many grammatical errors and typos. My characters are not perfect so am I.
Sabi nila, ang kasal ang isa sa pinakamahalaga sa lahat bago kayo matatawag na isang mag-asawa. Ito ay isang banal na gawain na kailanman ay hindi na matatakasan.
Noong bata pa ako, isa ito sa mga pangarap ko. Naisip ko pa nga na kahit hindi na ako yumaman, basta maikasal lamang sa tunay na tinitibok ng puso ko. Ang korni diba? Well, iyon ang pananaw ko.
Pero bakit may mga naghihiwalay pa rin? Kung ang kasal ang siyang magsisilbing tali sa inyong dalawa, bakit tila may nakakawala pa rin?
Ano nga ba ang dahilan?
Sa kalagayan ko, maraming dahilan.
Isa na rito ang hindi namin pagkakapareho ng nararamdaman.
Bakit ba kasi hindi na lang niya ako gustuhin? Maganda naman ako--no..hindi lang maganda, diyosa ako sabi ni Mama.
Kaya ang tanong ko, bakit?
Nang sandaling buksan ang tarangkahan sa malaking simbahan ay agad na gumuhit sa mga labi ko ang isang ngiti. Hindi ito peke, kasi totoo naman talaga na masaya ako.
