Jeff is back

95 6 2
                                    

Het volgende verhaal is geschreven door een detective die, na het analyseren van videobewijs, getuige-accounts, en de video beweerde te zijn bekeken, een verhaal ontwikkelde. Dit is dat verhaal.

Het was laat op de avond op een typische dinsdagavond. Ik was aan het surfen op het internet omdat ik eerder die dag twee grote koffie van mijn plaatselijke koffieshop had en niet kon slapen.

Na het kijken naar zinloze YouTube-video na YouTube-video, kwam ik een vreemde titel tegen in de balk met gerelateerde video's. Geen van de tekens was van de Engelse taal; de vormen van de personages leken echter op woorden, hoewel ik ze niet helemaal kon ontcijferen. Nieuwsgierig, ik heb op de video geklikt.

Ik hoorde plotseling verschillende kraken en gekreun uit mijn huis komen. Ik draaide me rond en pakte een nabijgelegen honkbalknuppel, klaar voor een dodelijk gevecht. Tot mijn verbazing waren er geen indringers in het huis, noch tekenen van een gedwongen binnenkomst. Alle deuren waren ook afgesloten. Ik dacht dat ik gewoon gek werd, ik haalde mijn schouders op en liep lui terug naar mijn kamer.

Ik had veel geld uitgegeven aan een band met hoge bandbreedte, dus ik was perplex dat de video waarop ik had geklikt nog niet was geladen. Ik klikte nog vier keer ongeduldig op de video in een poging dit naar voren te brengen. Na wat een eeuwigheid van wachten leek, laadde de pagina eindelijk. De achtergrond was zwart en volledig verborgen alle tekst, behalve de gebruikersnaam van de uploader en de beschrijving, beide in karmozijnrood. De gebruikersnaam van de uploader was 'NightmareSLUMBER' en de beschrijving als zodanig gelezen:

Hoe onwetend van jou.

Je bent je niet bewust van mijn demonische aanwezigheid in je leven.

Ik zal alles vernietigen waar je voor staat.

Waardeloze lafaard.

Ik kijk altijd naar je.


En binnenkort zul je bij mij komen wonen ...

Voor altijd...

Dit was simpelweg de idiotie van een twaalfjarige, ik sloeg geen acht op het gevaar waarin ik verkeerde. De video begon met een foto van een verlaten geestelijk gesticht (later bleek het Denbigh-asiel te zijn). Het beeld was een lange, donkere en gehavende gang die zich uitstrekte voorbij het gezichtsveld van de toeschouwer. De linkermuur van de gang had vensters gescheiden door kolommen. De gang was badend in een griezelig maanlicht, alleen gebroken door de schaduwen van de kolommen. De duisternis van de gang was puur zwart, iets dat ik nog nooit had gezien. Ik kreeg de indruk dat het asiel haastig was opgegeven en nooit was opgeruimd.

Voor de eerste minuut van de video was het gewoon een stilstaand beeld van de gang. Er was geen geluid of beweging. Op ongeveer 1:13 van de video zag ik een langzame maar duidelijke beweging helemaal aan het einde van de gang. Het had een menselijke houding maar liep heel ongewoon, het meest merkbaar met zijn hoofd recht op de grond gericht. Het wezen versnelde gestaag naarmate de video vorderde en uiteindelijk in een volledige run uiteen viel. Het wezen liep als eerste de camera in en gooide het omver. Tegelijkertijd hoorde ik een luide knal aan de deur. Er was er maar één, en het klonk alsof iemand net de deur was binnengekomen.

Ik sprong op en pakte de knuppel opnieuw, toen ik hoorde dat mijn computer een fout maakte. De computer heeft toen een blauw scherm en zegt dat het om veiligheidsredenen is uitgeschakeld. Vervolgens werd op het scherm genoteerd dat een onbekende hacker informatie had verkregen over mijn verblijfplaats. Mijn antivirusprogramma bevatte een spoor van het IP-adres van de hacker en kwam terug met een stad in Noord-Wales; specifiek was de hack gemaakt van een verlaten geestelijk gesticht.

Toen ging de stroom uit. Op dit punt werd ik extreem geïntimideerd. Mijn ogen welden op met water toen mijn ademhaling versnelde. Ik begon iemand kreunend van pijn buiten de deur te horen. Ik wist dat het een vergissing was om te gaan kijken, maar ik besloot het toch te doen. Toen ik door het kijkgaatje keek, was er niemand buiten de deur. Ik kon het gekreun echter nog steeds horen. Ik had de deur niet opengemaakt.

Creepy verhalen nederlandsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu