Εκείνο το καλοκαίρι

Κεφάλαιο δεύτερο

«...αν θέλω να καθήσω αλλά εγώ του είπα πως έχω μάθει να μην μιλάω με ξένους πόσο μάλλον να κάθομαι μαζί τους» έλεγε η Φοίβη όση ώρα περίμενε με την Τζιλ να φτάσει ο Ματ.

«Ήταν πολύ όμορφος...θα έλεγε κανείς πως είναι μοντέλο» συνέχιζε να μιλάει η Φοίβη αλλά η Τζιλ δεν έδινε ιδιαίτερη σημασία στα λόγια της. 

«...εκεί ήταν ένα άλλο ζευγάρι που...» Η Φοίβη μιλούσε ασταμάτητα ήταν προφανές πως βαριόταν να περιμένει. Έτσι έλεγε στην Τζιλ ότι της κατέβαινε στο κεφάλι εκείνη την στιγμή χωρίς να παίρνει ανάσα.

«...και μετά πραγματικά δεν ξέρω πως μου ήρθε αλλά του είπα ότι είναι κούκλος και εκείνος μου έκλεισε αυθόρμητα το μάτια, νομίζω πως του άρεσα»
 
 Η Τζιλ σκέφτηκε πως δεν ήταν δύσκολο κάποιο αγόρι να εντυποσιαστεί από την Φοίβη. Αφού ήταν όμορφη και με ανοιχτόχρωμα μεγάλα μάτια. Τα μαγουλά της συνήθως έπαιρναν ροδαλί χρώμα ειδικότερα όταν βρισκόταν πολύ ώρα κάτω από τον ήλιο.

«Λοιπόν...εσύ τι λες να κάνω;» ρώτησε η Φοίβη την Τζιλ ενώ εκείνη κοιτούσε επίμονα τον δρόμο από την δεξία λωρίδα του σπιτιού της.

Η Τζιλ ήξερε τόσο καλά την Φοίβη που κατάλαβε κατευθείαν τι έπρεπε να πει. «Όταν τον ξανα δεις εννοείς»

«Σήμερα θα είναι εκεί Τζιλ» της είπε η Φοίβη «δεν με άκουγες τόση ώρα έτσι;»
Μα η Φοίβη ήταν πολύ έξυπνη και αντιλαμβανόταν αμέσως αν κάποιος δεν της έδινε σημασία.

«Δεν είναι αυτό απλά...» η Τζιλ δεν είχε πάρει το βλέμμα της από τον δρόμο. Ο ήχος μιας μοτοσικλέτας έπεσε πάνω στην φωνή της όταν είπε «Αρκετά Φοίβη! Θα τα πούμε το βράδυ!» και έτρεξε προς την  κόκκινη μοτοσικλέτα που ο Ματ καθόταν πάνω της. Εκείνος έβγαλε το κράνος ενώ η Φοίβη κοιτούσε με ένα βλέμμα περιφρόνισης επεξεργάζοντας για το αν η Τζιλ την έδιωξε πριν λίγα δεύτερα,
 Η Τζιλ έπεσε πάνω στον Ματ χαρίζοντας του ένα φιλί διαρκείας και εκέινος της χάϊδεψε με τρυφερότητα το μάγουλο.
 «Μου'λειψες» της είπε εκείνος.
Η Τζιλ χαμογέλασε.

«Έλα! Η μαμά περιμένει μέσα για το μεσημεριανό!» τον έσιρε μέσα από το χέρι χαρούμενη.

«Γεια σου Ματ» αποκρίθηκε η Φοίβη και χαμογέλασε με το ζόρι.
«Γεια σου Φοίβη. Πως πάει;» 
«Πολύ καλά» είπε κοφτά εκείνη.

 Η Τζιλ συνέχισε να τον τραβάει από το χέρι ενώ πέρασαν την είσοδο από την αυλή. Η Φοίβη γύρισε και κοίταξε την Τζιλ αλλά εκείνη δεν της άριξε καμία ματιά. Η Φοίβη δεν είχε συνηθήσει να της φέρονται έτσι και φυσικά η Τζιλ δεν το έκανε επίτιδες αλλά φαινόταν πως πραγματικά της είχε λείψει πολύ ο Ματ.