Karmaşa. Birçok şeyin tanımı aslında. Hayatın, kendinin, insanların, düşüncelerin, varlığın ve yokluğun, bilinmezliğin ve bilinenin, çokluğun azlığın, yok oluşun ve varoluşun...
Kimse çoğu zaman merak etmez bu gizemi. Çözemeyeceğini düşündüğünden, ya da meraksızlığındandır. Belki başka sebepleri de vardır ama şuan bilemiyorum. Benim gibi bu karmaşanın içinde boğulanlar var mıdır acaba. Mutlaka vardır. Bir yerlerde benim gibi boğulan insanların var olduğunu bilmek güzel sayılır aslında. Her şeyi sorgulayan merak eden nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum ama sanki bir girdap gibi... Birini çözmeye çalışırken üstüne binlercesi ekleniyor. Bazen bunları düşünüp bir şeyleri anlamlandırmak hoşuma gitse de çoğu kez yoruluyorum, boğuluyorum, kayboluyorum. Bir şeyleri anlamlandırmaya çalışmak nedenini sorgulamak düşündüğümden çok çok çok çok daha zormuş. Ama düşünüyorum da bu bizlere, bana verilen bir lütufta olabilir. Yani boş, amaçsız, hiçbir anlamı olmayan bir hayatı geçirmek ister miydim? Muhtemelen hayır. muhtemelen değil kesinlikle hayır. Ne kadar yorulsam da yutulsam da düşüncelerin arasında, hiçbir şey düşünmemekten, düşünememekten çok daha iyidir. Bunun içinde şükür etmeliyim bir ara. Aklımda bulunsun...
Acaba çözebilseydim tüm bu olanları insanları hayatı bu karmaşayı... Mutlu olabilir miydim? Bulduğum şeyden tatmin olur muydum? Yeter miydi? Fazla mı gelirdi? Taşıyamaz mıydım onca yükü? Yük mü olurdu gerçekten bana? Sonucunu bile bunca olasılığa bağlamak ... Kim bilir bilsem ne olurdu?
Çözmeye çalışmaktan vazgeçer miyim acaba. Ya da ne olur da vazgeçerim ? Bunu gerçekten merak ediyorum. Beni bunca şeyi düşünmekten vazgeçiren ne olurdu? Birini sevmek mi? Aile kurmak mı ? Çocuk mu? İş mi? Aile mi... Yoksa bunların toplamı mı?
