ဒီနေ ့က Super Sunday
အရင်ကတော့ Ruby လေး အရမ်းပျော်ရတဲ ့ရက်ပေါ့
အခုတော့ Ruby ခမျာ စိတ်ကသတ်လို ့သေမလိုဖြစ်နေ
တာကြောင့် အလုပ်နဲ ့ကုစားချင်တာတောင်
နားရက်မှာ အပြည့်အဝနားပါဆိုတဲ့ Manager unnie
ရဲ ့တစ်ချက်လွှတ်အမိန် ့ကြောင့် ဘာ scheduleမှမရှိချေ
အဲ့တော့ သူလေးရဲ ့ခပ်ဆိုးဆိုးထုံးစံအတိုင်း
မနက် နေဖင်ထိုးမှအိပ်ယာထ
အိပ်ယာနိုးချင်း TV လိုင်းစုံအောင်ဖွင့်ကြည့်
ပြီးတော့ အဆီတက်စာတွေ မှာစား
ဧည့်ခန်းထဲ ပိုးလိုးပက်လက် နေ
တကယ့်ကောင်မလေး
ထိုအချိန်
Ruby အဆီရစ်ပြီး စည်းစိမ်တက်နေတဲ့အချိန်
အိမ်တံခါးကနေ
"ကလင် ကလင်"
စက်တော်ခေါနေသော Ruby နိုးလေပြီ
"အာာာာ ဘယ်ကောင်တုန်းက ဒီအချိန်ကြီး ငါအိပ်နေတာကို
လူလိုမသိဘူးလား?"
ဗျစ်တောက်ဗျစ်တောက်နဲ ့အော်ပြီး
Ruby အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် သိုင်းကွက်နင်းကာ တံခါးသွားဖွင့်
လေသည်
စုတ်ဖွား အခွက်ဖြင့် Ruby တံခါးဖွင့်လိုက်သောအခါ
အသည်းငယ်ရှာသော Han Jisung ခမျာ လန် ့ပြီး
အော်လေသည်
"သရဲ,,,,,,,,"
သရဲတဲ ့😒
"Harrrr ဘယ်မသာလဲမှတ်တယ်။ ယုန်မသာကိုး။
ငါအိပ်နေတာကိုနေှာင့်ယှက်တာ။
ယုန်စုတ် ။ငါကင်စားပလိုက်ရ မကောင်းရှိတော့မယ်။ပြန်တော့။အိပ်ချင်ပြီ"
"မိ Ruby လူမှ ုရေးခေါင်းပါးလှချေလား
သူ ့အိမ်ကိုတကူးတက လာရတဲ့ဧည့်သည်ကို ဧည့်မခံတဲ့
အပြင် ဆဲပါလွှတ်သေးတယ်
ငါနင့်ကိုကျိမ်စာတိုက်တယ်။ဒီတစ်သက် ယောကျာ်းမရပါစေနဲ ့
လို ့"
"Yarrrr ယုန်စုတ် ယုန်ပျက် ယုန်အစုတ်ပလုတ်
ပြန်တော့ သွား။ဂျောင်း။ဂျာလကင် ဂျောင်း။"
"မပြန်ဘူး"
ဟု ခါးထောက်ပြကာ
Ruby ကို အတင်းတွန်းတိုက်ပြီး ခပ်တည်တည်အိမ်ထဲ
ဝင်သွားသော Jisung
YOU ARE READING
The Truth Untold
General FictionSKz&OC True Story of someone's life ကံမကုန်ရင်ပြန်ဆုံကြမှာလားသူငယ်ချင်း?
