Limitless Love Ch-17

179 20 2
                                    

Kun's POV

"ဘာမွာမလဲ အကို"

"ၾကာဇံေၾကာ္ ၂ ပြဲ တစ္ပြဲကိုပါဆယ္ထုပ္ေပး"

"nae"

"aww ၿပီးေတာ့ milk tea တစ္ခြက္"

"nae ခဏေစာင့္ေပးပါဗ်"

ဗိုက္အရမ္းဆာေနေတာ့ ဆိုင္ထဲကစားပြဲမွာထိုင္ထိုင္ခ်င္းမွာလိုက္တယ္
သူမွာရင္မေမ့တတ္တဲ့ကၽြန္ေတာ္က အခုသူမွာလိုက္တဲ့ milk tea တစ္ခြက္ပါထပ္မွာလိုက္တယ္ ၿပီးေတာ့သူ႔အတြက္ၾကာဇံတစ္ပြဲထပ္မွာလိုက္ေသးတယ္

မွာၿပီးေသာ္လည္းေစာင့္ရဦးမွာမို႔ ဗိုက္ဆာတာကိုနည္းနည္းေတာ့တင္းခံထားသင့္တယ္
မနက္စာစားခ်ိန္မွာ ဗိုက္ထဲဘာအစာမွမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ သည္းခံထားရတာနည္းနည္းေတာ့စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္

တစ္ဖက္စားပြဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔မသိေသာ္လည္းမ်က္ႏွာခ်င္းတန္းၿပီးမွတ္မိေနတတ္တဲ့အသိက လက္ျပကာရယ္ျပလို႔ ကၽြန္ေတာ္လည္းျပန္နႈတ္ဆက္လိုက္တယ္
အေဆာင္နားကစားေသာက္ဆိုင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေဆာင္ကေက်ာင္းသားအမ်ားစုရယ္ ၊ ေက်ာင္းကေက်ာင္းသားေတြရယ္ အမ်ားဆုံးလာထိုင္ၾကတဲ့စားေသာက္ဆိုင္ျဖစ္တယ္ ဒါ့ေၾကာင့္ဒီဆိုင္ကိုလာရင္အၿမဲကိုယ္သိတဲ့လူေတြနဲ႔ပဲေတြ႕ေနရတတ္တယ္

နာမည္မသိ စကားလည္းမေျပာၾကဖူးေပမယ့္ မ်က္ႏွာခ်င္းတန္းမိေနတဲ့လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔လည္းအသိေတြျဖစ္ေနၾကတယ္။
ေစာနက အသိကိုေတြ႕ၿပီးနႈတ္ဆက္လိုက္ရလို႔ စားေသာက္တိုင္ထဲကၽြန္ေတာ္နဲ႔သိတဲ့သူေတြဘယ္သူေတြရွိဦးမလဲဆိုၿပီး လိုက္ရွာၾကည့္မိတယ္

လူတိုင္းက အေဖာ္ေတြနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း အေဖာ္မပါတာ

jacket အနက္ေရာင္ ေနကာမ်က္မွန္တပ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္။
သူ႔ကိုေတာ့မျမင္ဖူးဘူး
ေက်ာင္းသားလည္းဟုတ္မယ့္ပုံစံမေပၚပါဘူး

ထ္ုလူထိုင္ေနတဲ့စားပြဲကေနအၾကည့္ေျပာင္းၿပီး ေနာက္စားပြဲကိုထပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သိပ္မရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ ေမဂ်ာမတူေသာ္လည္းအေဆာင္တူလို႔ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ တစ္ခါကသူတို႔ဆီကဂစ္တာငွားၿပီး သီခ်င္းဆိုခဲ့ေသး။ အဲ့ကတည္းကသူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တာ

Limitless Love Where stories live. Discover now