❤️ Owl City Boys Series - 4 ❤️
Duchess Serene Agonzillio, the socialite queen, stern, and the only grand-daughter of the founder of the leading bank in the Asia and Zelus Hotel was in distress. Gusto nang magkaapo ng lolo niya sa kanya. Pero paano n...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
MY BODY became more cautious and rigid as I heard his heavy footsteps from behind. I don't want to run away again. Because I can treat him not existing today. Yes, I'll do it. But I got surprised when the villagers acknowledge him and even welcomed on their table.
Goodness!
"Sir. Shawn, salamat po sa dalang mga pagkain," anang ama ni Lani.
Ang mga bata ay magiliw na nakinig sa sinasabi niya. Martin is with him. He is spreading that plastic of can goods and many more.
I stayed on my seat and watched his back frame. Watched him mingle with this people as if they were his extension of family and friends.
"Sa tuwing pupunta ang magkakaibigang sila Sir. Shawn, palagi silang may dalang ganyan. Ang babait nila, hindi ba?"
Hindi ko nilingon si Lani. I am too busy on reading Shawn. How he will face me after the scandalous video. He is probably loathing me. Disgusted. Disappointed. I looked away when he looked on my way. I hugged myself, as I felt embarrassed, dirty, and naked on his eyes. I don't have the face to look back at him.
Sa huli ay kinain ko ang iniisip ko kanina. Tumayo ako at umalis doon. Naglakad-lakad ako sa dalampasigan habang minamasdan ang kalmadong dagat. Tirik ang araw, but I don't care. Actually, I am starting to love the sun here in the Jones Island. Appreciate the sunlight and its heat from my skin. It felt like through this I can burn all my fear and anxiety, even if the truth was not. The dirt and thick humiliation I've been through had gone attached even to my bones. It is already within me.
Umupo ako sa katawan ng sangang nakahimlay sa 'di kalayuan. Tinanaw ko ang mga maliliit na bangka mula sa malayo. Mula roon ay napansin ko ang batong tatlong beses na tumalon sa tubig bago nawala. Kinabahan ako. Sinapo ang aking dibdib sa prisensiya ni Shawn na biglang sumulpot sa gilid.
He is picking small stones then he will throw on the water. Sometimes it will immediately fell in the water, sometimes it will jump two times or one time.
"Noong minsang nagalit din ako ng todo, dito rin ako nag-stay."
I was about to leave but then I stopped midway when I heard his calm voice. I don't give him any of my attention because I am staring on the stone. How it fail and succeed on the water.
"Ang tahimik ng lugar na ito. Simple ang buhay. Mahirap pero nagtutulungan at masaya. Si Kuya Paeng, ang tatay ni Lani. Siya ang tumatayong lider sa nayong ito. Sa kanya ko natutunan na hindi lahat ng kasiyahan ay mabibili mo ng pera. Minsan sa pamamagitan lang ng simpleng pagtatanim at pag-ani ay nakakagalak na sa puso. Kapag nakita mo ang bunga ng paghihirap mo. Iba ang hatid na saya sa puso." Umabante siya upang pulutin ang ilang bato.
Pinapanood ko siya sa kanyang ginagawa. Matapang dahil hindi siya nakatingin, pero nang lumingon siya. Mukha akong tangang agad umiwas ng tingin.
