Only him

H2

Het is eindelijk zover, de dag van het festival. Ik pak mijn outfit en trek het aan. Een grote witte champion sweatshirt dat ik als jurkje draag en mijn witte adidas PW HU. 

Mijn haar laat ik losjes over mijn schouders vallen. Ik pak mijn tas die ik al klaar had gezet met alles erin. 

"Doegg, ik ga!" Roep ik voordat ik de deur uit ga. Ik vindt het een beetje raar dat mijn ouders mij niet uitzwaaien of geluk wensen. Achja, dat is altijd al zo geweest.

Met de bus ga ik naar de verzamelplaats, waarna we met het hele team samen naar het festival gaan. Het is nog best vroeg, tien voor zeven in de ochtend. Ik gaap en leg mijn hoofd tegen het raam aan.

Bij de verzamelplaats staat mijn team al te wachten. "He! Ben je er al klaar voor?" Ik geef een flauw lachje als antwoord en loop naar mijn manager. 

"En, ben je zenuwachtig?" "Beetje wel, om eerlijk te zijn."Grinnik ik. Dit is mijn eerste echte grote 'performance'.

"Niet zijn, je bent hartstikke goed en je gaat iedereen omver blazen!" Hoor ik opeens een stem achter mij zeggen. 

Ik draai me om en zie daar Martijn staan. Oeps, ging hij ook met ons mee? 

"Verbaasd mij hier te zien?" Lacht Martijn

"Om eerlijk te zijn, ja. Dacht dat je met je eigen mensen zou gaan en niet met ons." Zeg ik.

"Dat was ook eerst wel het plan, maar toen dacht ik dat het wel leuk zou zijn om je beter te leren kennen. Hoe kan dat nu beter dan om met je samen te reizen een paar uur?" Knipoogt Martijn.

De reis naar het festival gaat snel, Martijn en ik praten over van alles en nog wat. Vooral over muziek, maar ook over ons leven etc. Veels te snel voor mijn gevoel komen we al bij het festivalterrein aan.

"Joehoe, we zijn er!" Horen we Steven zeggen. Ik zucht en stap uit het busje. Mijn zenuwen beginnen op te spelen.

"Moeten we nog wat doen nu of kunnen we al naar het hotel?" Vraag ik. 

"Je kunt nu wel eventjes naar het hotel gaan, zolang je maar om half twee weer terug bent, dan gaan we de laatste repetities doen." 

"Prima, ik ga een slaapje doen, joe!" Ik pak mijn tas en loop zo snel mogelijk naar het hotel om in te checken. Net wanneer ik mijn kamerdeur open wil doen, staat Martijn naast mij. 

"Wilde je ook eventjes ontsnappen aan alle mensen?" 

"Eigenlijk wilde ik gewoon slapen." Lach ik.

"Oh. Nou dat is ook goed haha, mag ik binnenkomen?"

Ik frons. Ik zeg net dat ik wil slapen, waarom wilt hij dan mee?

"Uhm, ja natuurlijk. Maar ik ga wel slapen." Zeg ik terwijl ik de deur open maak. Ik doe het licht aan en bekijk de kamer.

Het is een grote en lichte kamer, met een tweepersoonsbed, tv, grote kledingkast, bureau met stoelen en een badkamer met bad, douche en wc. Ik knik goedkeurend en laat me op het bed vallen. Poeh, dat ligt lekker.

"Het is dat ik nog een hele avond moet, maar anders had ik hier de rest van de dag gelegen." Grinnik ik. Martijn kijkt me lachend aan.

"Nog nooit eerder dit soort dingen gedaan?" Ik schud mijn hoofd. "Nee, dit is de eerste keer. Ben best zenuwachtig." Martijn knikt begrijpend.

"Had ik ook de eerste paar keren. En het went nooit hoor, ik ben altijd verbaasd over hoeveel mensen mijn muziek waarderen." 

Zo praten we nog eventjes door, totdat ik zeg dat ik echt wil slapen. Martijn knikt en vraagt of hij hier wel mag blijven, nog wat voorbereiden voor vanavond. "Prima, zolang je maar niet te hard muziek gaat draaien" zeg ik.

- 

Ik wordt wakker door mijn alarm die ik had gezet zodat ik wel weer op tijd naar het terrein kan. Ik knipper een paar keer met mijn ogen en zie dan Martijn naast me liggen, met zijn laptop nog open en zijn vingers nog op het toestenbord. Ik grinnik, wat schattig. 

Ik pak mijn telefoon en maak een foto. "Wat ben je aan het doen?" Vraagt Martijn slaperig. "Niets, alleen een foto maken, je lag er zo schattig bij." 

Ik borstel mijn haren en doe het in een knot.

"Nou, zullen we weer gaan? We moeten nog repeteren voor vanavond." Martijn knikt en we lopen samen de kamer uit, naar beneden.

Als we bij het podium zijn aangekomen kan ik mijn ogen niet geloven, het is zó groot!

Na een beetje rondlopen en alles bekijken, is het mijn beurt om de laatste dingetjes te repeteren. Ik pak mijn gitaar en ga voor de microfoon staan.

Als ik klaar ben, hoor ik applaus. Ik lach en zie mijn team en Martijn staan. "Goed gedaan, dit wordt echt zo geweldig vanavond!" Ik wordt omarmt door Steven. "Man, dat was echt fantastisch. Wat doe je dit toch goed allemaal!" 

Ik bloos en stamel dat het wel meevalt. "Nee, dit was echt een van de beste live performances die ik ooit heb gezien, en dat zegt wel wat." Martijn geeft me ook een knuffel. "oh, bedankt. Moet jij ook nog draaien nu of niet?" 

"Nee, ik ben klaar voor nu. Vanavond alleen de show nog draaien. " 

Ik knik. Wat zal ik nu doen? Het is al bijna tijd on avond te eten. Ik loop naar Steven toe en vraag wanneer we gaan eten, omdat ik al behoorlijk wat trek heb gekregen. "Je mag zelf wat gaan halen, misschien wilt Martijn wel mee, want wij zijn nog wel even bezig hier." 

Ik loop weer terug naar Martijn die met zijn eigen manager staat te praten. 

"He, heb je zin en tijd om wat te gaan eten?" 

"Jahoor, wat wil je eten?" 

Ik haal mijn schouders op. "Ik heb geen idee, ik eet meestal wat standaard dingen." 

"Okee, dan gaan we pizza bestellen!" Ik lach, natuurlijk wilt Martijn pizza.