Already Home

Chapter 3

"Look what you've done, honey you almost burn the house" galit na sabi sakin ni Kendrick

I was out of my mind again. Lutang nanaman ako at hindi kona namalayang nakabalik na pala ako sa katawan ni Aubrey.

Maari akong umalis sa katawan niya pero hindi ko alam kung paano ako nakakabalik muli. May mga pagkakataong kagaya ngayon na hindi ko alam ako na pala ulit aubrey. Lahat ng ginagawa niya ng normal habang wala pa ako sa katawan niya ay siya ring ipagpapatuloy ko kapag sumanib na ang kaluluwa ko sa kanya.

I feel sorry for aubrey. Napaka inosente niya para gawin ko to.

"Aubrey!!!" Pasigaw na sabi ni Kendrick na ikinagulat ko at nag pa iyak sa mga bata

"Daddy why are you fighting with mommy?" Umiiyak na tanong ni Reese

Nang marinig ko si Reese bigla akong natauhan.

"Oh Sh*t what am i doing???? Im sorry, i was out of my mind. Let me take care of it." Natataranta kong sabi

"NO. Bring the kids in their room now!" Galit parin niyang sabi

"Im so sorry." Muli kong sabi at dali dali ko ng binuhat at dinala ang mga bata sa kwarto nila.

Ngayon ko lang nakitang magalit ng ganon si Kendrick. Nakakatakot pala siya. Pero naiintindihan ko dahil kasalanan ko naman. Bigla nalang bumalik ang kaluluwa ko sa katawan ni Aubrey ng walang abiso habang nagluluto siya kanina. Muntik ko na tuloy masunog ang bahay nila.

"Mommy, what's wrong with dad?" Umiiyak paring tanong ni Reese

Niyakap ko silang magkapatid ng mahigpit.

"Nothing sweetie. Dad is just upset for what i did. Its my fault." Pagpapaliwanag ko sa kanila

"Mommy Im scared" sabi naman ni mikiel

"No, dont be. Everything will be fine soon. Dad and i will going to talk about this matter later. So don't worry okay?"

"okay" sabay nilang sabi at tumahan na sa pag iyak.

"I will call yaya Mimi to after you, im just going to talk to dad okay?"

"Okay"

Matapos kong tawagin si yaya Mimi ay pinuntahan kona agad si Kendrick.

Nandun parin siya sa may kitchen at nililinis ang kalat na nagawa ko kanina.Ramdam kong galit pa rin siya.

"Kendrick," tawag ko sa kanya

"What?" Walang emosyon niyang sagot

"You still mad??" I asked

"Im not mad. Naiinis lang ako dahil muntik mo ng sunugin ang bahay. Ano ba kaseng problema mo? This past few days lagi kang ganyan." Sabi niya

"Im really sorry." Malungkot kong sabi

Lumapit siya sa akin at hinawakan niya ang pisngi ko.

"Im sorry too for yelling at you" hinalikan niya ako sa noo tapos niyakap niya ako ng mahigpit

"It will never happen again." Sabi ko nalang sa kanya

"Let go of kendrick Vianne, you are not Aubrey. This is not your life, not your family either. You're being unfair to them" biglang sigaw ng hindi pamilyar na boses sa isipan ko na siyang ikinagulat ko.

Hindi ko alam kung paano nangyaring may ibang boses akong naririnig. Bigla akong binalot ng takot hindi kaya ito na ang konsensya ko? Hindi kaya si Aubrey iyon na nagsasabing tigila ko na ang pamilya niya?