Chapter 6

7 0 0
                                    

Ran's POV

Ano ba yung naramdaman ko kanina nung buhat-buhat ako ni Shin,parang ang lakas ng tibok ng puso ko..parang.....aishh..erase-erase,wala lang yun Ran,its just normal.

Nag lectures lang ang teacher namin. Tulungan niyo naman ako,bakit hindi ko mapigilang tumingin kay Shin??nababaliw na ba ako???paki untog nga pader ang ulo ko.

Hayystt...sa wakas natapos na din ang klase. Vacant ang time ko ngayon.

"Ran,diba vacant ng time mo ngayon??"- ani ni Shin. My goodness gracious,andyan na naman ang pag lakas ng tibok ng puso ko.

"O...o,bakit ba???"- tanong ko na pautal-pautal.

"Tara!!!!let's have sundae and fries sa cafeteria"- pa anyaya niya. Naku,tatanggapin ko ba to or hindi???My ghasss....baka(in English,it means Stupid)..malamang,bestfriend mo Ran,samahan mo nalang,wala namang malesya..

"Hayyyy!!!!:)))- (it means Yes in Enlgish)...my ghad!!japanese lang ang peg??

"Hontou ni??arigatou Ran-san!!!"-japanes yan guiz..it means,(Talaga???thank you Ran)

Gets???

Kaya heto ako ngayon sa cafeteria kasama ang bff ko.Parang awkward nga eh...parang ang lekot ng puso ko,ang lakas ng tibok at parang lumilindag sila.

"Uyy Ran,kumain kana"-ayyy kabayo..kanina pa pala dumating order namin.Wow...nawawala ang pag iisip ko ngayon. My ghad!!!I'm....I'm....

"Uyy!!!may date kayo"-pag ka sigaw sigaw ni Angel,my ghad...saan bato nasulpot at hindi na nahiya sa ibang customer. Ang lakas maka sigaw.

"Wala/wala"-sabay sigaw namin ni Shin.

Authors note.

Sana magustihan niyo.

Captured in her eyesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon