Chapter 11: Flashback of his sorry

51 1 0
                                    

    GUYS FIRST OF ALL I WOULD LIKE TO SAY SORRY KASI PARANG 1 MONTH NA AKONG HINDI NAG UPDATE. HONESTLY, SUPER DUPER BUSY NA PO TALAGA ANG LIFE KO NGAYON. MINSAN TUMATAWA, NGUMINGITI, SUMISIMANGOT, NAGIGING EMO, MINSAN UMIIYAK NA LANG SA TABI. BAKA BALIW NA PO TALAGA ANG EPEK KO NITO, HAHAHA KHAHA. PERO ITO NA PO YUNG UPDATE KO, OH DIBA! NAG UPDATE ANG BALIW! JOKEEE MATINO PA PO KO. HEHEHE

Chapter 11: Andrea's POV

        Hayyyy..kakapagod nman oh! ay teka..umagang umaga pagod na ako? agad agad? hindi naman ako nagpuyat kagabi pero bakit parang lubay na pechay ang peg ng katawan ko ngayon?

        

         Ang sakit ng ulo ko, ng likod ko, ng kamay ko, ng tuhod ko, ng braso ko. Sa pagkakatanda ko hindi naman ako naki pag WWE at nakipag boxing kay Pacquiao at Donaire eh..pero ang sakit talaga ng buong katawan ko huhu:(

         Sinubukan kong tumayo galing sa pagkaka higa ko sa kama at...

  BONGGACIOUS ANG KAMBING NA SI BAKUS NA NAGSABSAB NG MGA ASPARAGUS SA BELARUS AT LUMUNOK NG MENTHOS NA UMABOT SA KANYANG SINUS!...araaaaayyyyy nakuuoohh kay sakit ng pwet ko..aray nako!!

         Waaaahhh!!! napasigaw na talaga ako sa kwarto ko dahil sa sobrang sakit ng pwet ko, paano ba naman kasi bumagsak lang naman ako ng bonggang bongga sa sahig.

        Sinubukan kong makatayo ulit..

1st attempt: palpak

2nd attempt: palpak parin

3rd attempt: needs improvement

4th attempt: AT LAST AI AI DE LAS ALAS! after 10 decades nakatayo na rin ako, kaya dahan dahan muna akong naglakad papunta sa mirror sa may wall malapit sa door ng room ko..nagulat ako nang itinaas ko yung robe ko at yung pajama ko at makita kong ang dami kong pasa sa elbow ko, sa braso ko at sa legs ko.

        Sinimula na akong kabahan at feeling ko luluha na ako..kaya sumigaw ako ng...mommyyyyyyyyyyy!! help me pleaaaseee!!

       Narinig kong sumigaw si mommy ng '' anaaaaakk!! at narinig ko ring kalabog dun sa may stairs meaning nagmamadali siyang umakyat sa room ko.

          Pagkarating pa lang ni mommy sa room ko, agad agad ko siyang niyakap ng mahigpit yung tipong ayaw ko na siyang umalis sa tabi ko.

Andrea's mom: Oh anak bakit, anong nangyari sa'yo ha?

Andrea: Eh kasi mom tingnan mo oh..ang dami dami kong mga pasa..mommy baka may sakit ako o kaya Leukemia, baka may taning ng buhay ko, mommy mamamatay na ba ako? (cry)

   

      Iyak pa rin ako ng iyak nun, tumigil lang ako nang si mommy ay bumuhak hak ng tawa..

Andrea's mom: Hahahahaha..anak..hahahaha ano k..ka ba hahahaha wal hahahaha ka nam hahaha

       Okay, ang linaw linaw ng sinabi mas malinaw pa sa tubig sa balon nung unang panahon. At sa sobrang linaw wala akong naintindihan sa mga sinabi niya kaya...

Andrea: Mommyyyy stoppp! ano ba?? ba't ka ba tumatawa ha, tinatawanan mo pa ako umiiyak na nga ako eh..

I Love My Bestfriend's LoverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon