Sindsdien verliefd

Sindsdien verlieft deel 1

Ik heet Olivia. Ik ben een meisje. Een dood normaal meisje. Zoals de andere, denk ik. Maar ben niet zeker, want ik ben lelijk en de andere zijn mooi. Want de andere meisjes zijn leuk maar ik niet. Dus ik weet niet. Blijkbaar ben ik "mooi". Ik weet echt niet. Op school praat ik niet zo veel. Mensen vinden me stil, maar eigenlijk ben ik niet stil. Dit komt omdat ik geen zelfvertrouwen heb denk ik. Ik vind me niet mooi zoals de andere het vinden van zich zelf. Ik heb te veel dingens die ik niet mooi vind. Maar weet je wat ik allemaal zeg als ik me zelf niet mooi vind, ik zeg: "Wees blij met wat je hebt, je hebt twee armen die je kan gebruiken, je hebt en mond waarmee je kan horen, je hebt twee benen om mee te stappen, oren waarmee je kan horen...". Maar toch helpt dit soms niet. Dus als ik naar school ga verergerd dit. Ik kan amper mijn hand opsteken, want als ik iets fout zeg gaan ze me "uitlachen".

✨

Ik ben verliefd. Al heeeel lang. (Ik heb de heel geschreven met vier e's om te laten zien dat het echt wel lang is.) Op mijn buurjongen, Gabriel.
We gaan naar de zelfde school maar hij is 2 jaar ouder dan mij. We waren heel goed bevriend vroeger. Zoals ik zei "vroeger", nu dat hij "cool" is praat hij niet met me. Hij doet alsof ik niet besta. Maar misschien ligt het wel aan mij, misschien ben ik zo lelijk dat hij niet wilt praten met mij.

•••

7.15
"Wakker worden olivia" zei mama. Zeg me niet dat het waar is, het is al 7.15. Ik wil echt niet naar school de enige reden waarom wil gaan is dat ik Gabriel ga zien. Anders zou ik echt maar ook echt niet willen gaan. Want school bezorgt me altijd stress. Ik stond op ging mijn gezicht wassen en kleedde me om. Mama had ontbijt klaar gemaakt. Ik at een beetje maar had snel genoeg. Ik ging mijn tanden poetsen en ging naar de deur van Gabriel. Gabriels mama brengt ons naar school met de auto. Ik wachte nog 2 minuten tot ze buiten waren. En daar kwam hij dan. Hij was weeral zo mooi. Hoe kon iemand zo perfect zijn. Gabriels moeder vroeg hoe het ging met me ik antwoorde: "ja, goed hoe gaat het met u" ze zei: "goed goed". En zo gingen we in de auto. Na 15 minuten Waren we voor onze school en gingen naar school. Ik ging naar mijn vriendin Maia, terwijl Gabriel naar zijn "coole" vrienden groep ging. Hier is al een reden waarom hij me niet zou willen, hij was populair hij had veel vrienden. Maar als je naar mij kijkt ik heb maar een vriendin Maia en als zij afwezig is op school blijf ik de hele dag in de toiletten van school zitten. Meestal stinkt het daar vreselijk maar dat is beter dan rond slingeren zonder je beste vriendin. De bel ging. Ik ging naar de klas met Maia. We hadden wiskunde. Ik ben echt niet goed in wiskunde. En toen had ik een grote toets. Ik zat naast William. Hij is echt goed in wiskunde dus als de leerkracht niet keek had ik geluk en kon ik afkijken. We legden de toets af. Maar ik kon niet afkijken. Mevrouw molly stond weer voor me en keek alleen naar mij en Ethan. Ze wist wel dat iedereen wilde afkijken van William. Want zij weet dat hij goeie punten haalt. Na de 2 de les uur ging ik naar de speelplaats met Maia. Na 2 weken was er een schoolfeest. Iedereen zocht voor een partner, letterlijk IEDEREEN. Ik had geen partner. Maar het goede nieuws was dat Gabriel er ook geen had.

• • •

1 week later kwam Gabriel naar mij...
OMG! Wat? Dit kan niet! "Dit moet een droom zijn" dacht ik. Hij kwam naar me en zei: "Olivia heb jij een partner voor de feest". Hij keek en lachte. OMG! Heeft Gabriel mij... uh nee dit moest een droom zijn, maar het was het niet. Ik keek diep in zijn ogen en zei "uuhm nee". "Wil je dan mijn partner zijn" zei Gabriel. Ik hoestte 4 of 5 keer. Ik wou doen alsof dat het me niet kon schelen maar dit ging niet. "Ohw, uuhm waarom niet" zei ik. Hij zei: "oke" en lachte en ging daarna weg. Ik ging naar de toiletten en begon mijn gezicht te wassen. Ik kon het niet geloven dit moest een droom zijn, maar gelukkig was het geen droom. Ik liep naar Maia en zei "Ik heb een partner". "Wat?" zei ze. "Ja, ik heb een partner!". "Ah ja" zei ze "het is zeker William". "Euhn nee. Het is Gabriel, wat dacht je dan" zei ik. Nee dit kan niet zei ze tegen me me. Ik zei " Toch wel". We begonnen allebei te springen. Maia was echt blij voor me, ze wist dat ik Gabriel al heel lang leuk vond.

• • •

Het was zo ver...
Binnen een uur ging ik naar Gabriels huis. Het was toch dichtbij, deuh we zijn buren. Maia was bij ons we maakten ons zelf klaar en deden de mooiste kleren aan. Ik ging naar Gabriels huis belde aan. Hij deed open en zei direct. "Wow Olivia je ziet er zo mooi uit". Ik bedankte hem. Hij vroeg me of ik naar binnen ging om nog 2 minuten te kunnen wachten op hem. Ik zei "ja, tuurlijk". Na 5 min kwam hij naar beneden en zei " kom Olivia we gaan vertrekken". Ik stond op en stapte naar de deur toe. Hij deed de deur open voor me en leide me naar zijn auto toe. We gingen naar de schoolfeest. Toen we aankwamen keek iedereen naar ons en begon te praten. Mensen van mijn klas zeiden: "dat ik er heel mooi uitzag". Ik was zo blij, niets kon deze nacht nog verpesten, dat dacht ik dus. Gabriel vroeg of ik wou dansen met hem. Ik was heel erg verlegen maar toch kon ik deze kans niet missen. Ik stond op en we dansten misschien 1 uur lang. Toen zaten we en praatten we samen. Ik zei dat ik heel onzeker was. En dat ik ook gevoelens had voor hem, maar ik kon het niet zeggen. We hadden een heel gesprek. Nog nooit met een jonge zo gesproken ik kon het niet geloven. Toen het 22.30 was begon hij veel meer met zijn gsm te sms'en alsof hij iets van plan was. Hij keek rond en schudde nee met zijn hoof naar zijn vrienden. Maar toen het net 23.00 was begon het liedje "FRIENDS". Een groep jongens waar Gabriel mee omging ging op het podium staan en zongen:
"You say you love me, I say you crazy
We're nothing more than friends
You're not my lover, more like a brother
I known you since we were like ten, yeah
Don't mess it up, talking that shit
Only gonna push me away, that's it
When you say you love me, that make me crazy
Here we go again"
Ze keken allemaal naar mij het was een plan van Gabriel. Hoe kon ik hem vertrouwen. De jongens riepen Gabriel om mee te komen zingen. Ik liep weg. Gabriel riep "Olivia, dit was niet de bedoeling". Muziek stond stil. Gabriel begon te roepen: "Ik zei toch tegen jullie dat ik dit niet meer wou, ze is een lief mooi meisje wat is onze doel". Toen ik dit hoorde ging ik toch naar de bus halte en wachtte op een bus. Na 15 minuten kwam de bus. Ik stapte in ik was aan het huilen. En na dat ik uitstapte liep ik naar huis. Iedereen was aan het slapen thuis. Ik ging heel zachtjes naar boven en kroop in mijn bed ik begon te huilen. Zo viel ik in slaap. Ik zag in mijn droom een fee ze zei tegen me dat ze een wens gaat waar maken. Ik zei zonder na te denken dat ik de mooiste meisje van de school wou zijn. Ze zei tegen me dat dit ging waar komen wanneer ik morgen ging wakker worden. Ik werd s'morgens wakker. Het was zaterdag. Ik liep naar de spiegel maar ik was precies het zelfde. Ik was de zelfde olivia. Ik ging naar beneden om te onbijten ik had heel veel stress niet zoals de vorige keren. Veel meer. Want iedereen op school wist dat Gabriel en zijn vrienden, Mij voor schud zetten. Iedereen op school sprak erover. Iedereen had het gefilmt en op sociale media geplaatst. De eerste weken van school was net als De HEL...

• • •

Na een maand kwam het fee weer in mijn droom. Ik vroeg me af waarom ik niet mooier was. De fee gaf mij het antwoord: " Ik kon niets niet meer doen voor jou, het gene wat je wenste had je al, maar je ziet het gewoon niet olivia". Ik werd wakker het was 11:30. Ik ging naar beneden om te ontbijten. Er werd geklopt aan de deur. Mama deed de deur open. Het was Gabriel ik had hem nog altijd niet vergeven ook al kwam hij misschien 10 keer vergiffenis vragen. Maar deze keer had hij een bos rozen mee genomen en liep naar me toe en zei " ik weet dat ik fout bezig was ik wilde het stoppen, maar het was te laat. Alstublief geef me een tweede kans". Ik keek diep in zijn ogen en aanvaardde deze keer zijn verontschuldiging.

Wordt vervolgd...