r e s t a u r a n t
dinala lang naman ako ni baejin sa restaurant. hiyang hiya ako. gusto ko na magpalamon sa lupa kaso nakatiles dito sa loob.
isa lang masasabi ko putangina ang awkward.
tahimik siya kumakain samantalang ako hawak ko lang ang tinidor. wala ako sa mood kumain.
nakita ko sa peripheral vision ko na nakatigtig siya sakin puta naman.
“eat your food, sihyun.”
“sabi ko naman sayo wala akong gana”
“kakain ka o akong kakain sayo?” sabi niya. parang lahat ng dugo sa katawan ko napunta lahat sa mukha ko. putangina ano daw? kakainin niya ko?
agad kong sinubo ang pagkain ko ng mabilis para tumigil na siya.
“di mo naman pala sinabing masarap yung pagkain dito. balik tayo dito ulit ha libre moko” i manage to say that even my mouth is full.
how can i escape from this guy. ugh.
