F O R C E D

Chapter ▪21

Clyde's PoV

Masayang masaya kong pinagmamasdan ang anak kong lalaki habang karga karga ko ito. I would admit it, anak ko nga talaga ang mga angel na ito. This guy really looks like me, it's like I'm having a minime. I'm so happy having this angels I could never ask for more. Oo nung una sinabi kong hindi sa akin ang mga bata  cause I think na ibang lalaki ang ama nito but now? All I can say is that I am wrong. Maling mali ako dahil iba pag ang lukso ng dugo na ang nagparamdam that you can really tell na anak mo sila.

Marahan ko itong ibinaba sa maliit nitong kama at ang babaeng anak ko naman ang aking ikinarga. Napangiti ulit ako, again hindi mo maipagkakaila na anak ko nga talaga ito. I'm having a little girl version of me except sa mga makikinang nitong mga mata,nakuha niya ito sa kanyang ina. Those eyes that can melt you everytime, eyes that can make you fall inlove with those stares.
Mahaba ang mga pilik mata nito at ang mga pisngi ay mapupula.

These little angels makes me comfortable, they can wash all away my problems. Yung galit na naramdaman ko kanina dahil sa Devin na yun ay napawi dahil lang sa kanila. I'm so blessed and I thank God for that.

"Hmmm"

Napatingin agad ako kay Riegn, I think she's awake. Marahan nitong ibinuka ang mga mata.

"Thank God you're awake, are you fine now?" Tanong ko rito

Tango lang ang naisagot nito

"A-ang mga anak ko?"

I suddenly carry my son. Marahan kong ibinigay ito sa kanya.

Riegn's PoV

Marahang ipinasa ni Clyde ang anak ko. Sobrang kasiyahan ang bumalot sa kaloob looban ko. Hindi ako makapaniwalang nabuhay ang mga ito sa sinapupunan ko.

"Sa kanilang kambal ay sya ang unang lumabas" paliwanag ni Clyde

Napangiti ako ng husto. Kamukhang kamukha nito ang ama niya halos lahat na nga ata. Nakakatampo nga dahil halos lahat galing sa ama ay nakuha niya, wala man lang galing sa akin. Hinalikan ko ang nga pisngi nito.
Ang cute nitong tingnan, ngayon palang ay umaapaw ang charisma ng anak kong to halatang nagmana sa ama.

"Honey, thank you for giving me this little angels" at biglang hinalikan ako ni Clyde sa noo.

Medyo nagulat pa nga ako ibig sabihin nun ay tanggap na niya ang mga bata.
Kahit naman hindi na ipa DNA ang mga bata ay halata nang nagmana ito sa kanya.

"I'm so sorry Riegn" puno ng pagsisisi nitong sabi

"Saan?" Sabi ko habang pinagmamasdan ang anak kong karga karga ko mismo.

"Sa lahat, na hindi ko pinaniniwalaan na anak ko nga ang mga batang ito. Na itinutulak ko sila sa ibang ama. Parang itinakwil ko na rin silang dalawa, ngayon ay sising sisi na ako Riegn. I really hope you'll forgive me and give me a second chance to make it up to the three of you"kitang kita sa mga mata nito ang kinang at ang pagsisisi sa mga ginawa nito.

Ni kailan man ay hindi ako nagtanim ng galit para kay Clyde. Naiintindihan ko ito kung hindi ito naniwala noong una palang. Sa ngayon? Ang gusto ko lang ang mabuo ang pamilya ko. Ayaw ko din ipagkait kay Clyde ang makasama ang mga bata dahil parang pinagkaitan ko na rin sila ng ama.

"Hmm, sa tingin mo? Ano ang magiging pangalan ng dalawa?"

Imbis na sagutin ko ang mga sinabi niya kanina ay tinanong ko nalang sa kanya ang mga pangalan nila hudyat na pinapatawad ko na ito.

"Y-you want m-me to name t-them?" Tila nagulat ito

"Hmm? Bakit ayaw mo ba?" Tanong ko pabalik

"Ofcource I would gladly want to" masayang ngumiti ito