Falling Apart

1: Punishiment

--

My life is simple here in our province, dito na ako lumaki simula pa noon. I have simple life with simple living. Ito na ang kinamulat ko noon pa.

Life is not easy but I'll make it easier dahil iyon naman talaga ang dapat gawin. Napangiti ako nang maalala ang nangyari kanina. First time kung maka sabay sa crush ko. Ganon pala ang feeling kapag malapit ka lang sa taong gusto mo. Nakakaba pala tapos mixed emotion pa.

I wonder kung ganon rin ba ang iba kapag nasa malapit na sila nang crush nila at nakakausap na. I want to hear somebody's opinion para malaman ko ko kung ganoon ba talaga. It's my first time kasi kaya 'yon.

"Achoo!" Nagka sneezing ako dahil sa nangyari kanina. T'wing hapon talaga lagi nalang umuulan. Aabot pa talaga ito hanggang gabi kaya naman masyadong malamig. Nasa kwarto ako ngayon habang pinag mamasdan ang labas. Masyadong mahangin at sumasayaw na ang mga puno.

Mukhang bagyo na ata 'to. Tsk!

"You okay? Sinipon ka ata? Nag paulan ka kanina?" Sunod sunod na tanong sa akin nang kakambal kung si Asher. Lumingon ako sa kanya at tumuwid ako sa pagkaka upo ko. Hindi ko ata namalayan na pumasok sya sa kwarto ko.

Suminghot ako dahil tutulo nanaman ang sipon ko. Binalot ko ang aking katawan sa makapal na kumot dahil sa lamig. Tumango ako bilang sagot sa kanya.

Nakapameywang s'yang nasa harap ko ngayon. Para talaga s'yang si mommy. Tss!

"Why did you not tell me? Sana tinawagan mo ako." Mahinahong sambit nya pero may himig na iritasyon sa boses nya. Ngumuso ako. Umandar na ang pagka protective nya. It's not that I don't like to be protective, pero sometimes kasi may panahon na OA na sya.

Ako naman dapat ang ate kasi ako naman ang unang lumabas sa aming dalawa pero heto sya. Init nanaman siguro ang ulo neto kahit malamig naman ang panahon.

"Ayaw kung maka abala sa'yo kanina. Alam kung busy ka kanina sa group work nyo kaya di na kita tinawagan. Don't worry, I'm fine, Ash." Sambit ko para di sya mag alala pa. He looked at me intensely and sighed heavily.

"You know you can always call me if you need me. Even if I'm busy you can always count on me, Ari. Sana tumawag ka o text man lang kanina, 'yan tuloy at magkakasakit ka pa." Panenermon nya. Napangiwi ako.

Kung tinawagan ko sya 'di na kami magkakapag moment ni Hierran? Hay!

"I'm sorry, Ash, next time I'm gonna call you, okay?" I surrender. Mukhang hahaba ang usapan namin kapag nakipag talo pa ako sa kanya. Napailing nalang sya at tinalikuran ako. Akala ko 'di na sya babalik ngunit nang lumingon ako may dala na s'yang tray.

Inilapag nya iyon sa kama ko at nakita ko ang gamot at isang basong tubig. "Drink this," sabay abot nya nang gamot at tubig. Kahit galit sya, caring parin talaga ang twin brother ko. I smiled at him. Kinuha ko sa kanya ang gamot at tubig.

"Thanks, Ash." I said. Ininom ko agad ang gamot at inubos ang tubig. Tinitigan nya ako habang ginagawa ko iyon. Nang maalala ko ang nangyari kanina at napangiti nanaman ako. Nakita kung nag salubong ang kilay ni Asher kaya ngumumuso nalang ako habang nag pipigil nang ngiti.

"You should sleep now, Ari. It's already late." Utos nya. Ang bossy naman neto.

"Mamaya na ako matutulog, Ash. May assignmentt pa kasi ako." Ani ko pa. Inilapag ko ang baso sa tray. Tumango sya.

"Okay," sambit nya. "Good night," aniya sabay kuha nang tray at lumabas na sya nang silid ko. Nag buntong hininga ako. My brother is cold. Minsan lang talaga iyon ngumingiti at minsan naman may pagka mood swing.

He's handsome, namana nya ang itsura nya kay daddy while nakuha naman nya ang sobrang caring at sweet kay mommy. Hindi ko alam kung saan nya nakuha ang pagka cold nya ganun hindi naman cold sila mommy at daddy.