MORTEM - Rosa

11 0 0
                                    


Het beste feest van het jaar zou vanavond beginnen. De ouders van Jack gingen een weekend naar Parijs, wat ervoor zorgde dat Jack de gigantische villa voor zichzelf had. Natuurlijk had hij besloten om een gigantisch feest te geven voor iedereen die hij kende. Daarnaast was het een manier om iedereen nog bij elkaar te hebben voordat we allemaal na de vakantie aan een andere universiteit zou beginnen. Van onze vriendengroep zou iedereen verspreid door het hele land gaan starten, ik zou na de vakantie beginnen aan Psychologie in Utrecht.

Zodra ik mijn bord leeg heb gegeten sta ik op van de tafel en breng de afwas naar de keuken. Wanneer ik voor mijn kledingkast sta begint het eerste probleem van de avond: wat moet ik aan? Ik pak twee jurken en een jeans met blouse uit de kast en stuur een appje naar Alice om haar te laten kiezen.

Ondertussen begin ik alvast aan mijn make-up. Zorgvuldig breng ik zwarte eyeliner met een wing aan boven mijn ogen en haal met een wattenstaafje de uitgeschoten stukjes weg. Met een klein kwastje dep ik subtiel wat gouden oogschaduw boven de zojuist gemaakte lijn, waarna ik een paar laagjes mascara aanbreng. Snel smeer ik nog een beetje foundation op wat rode vlekjes en pak ik mijn knalrode lippenstift. Met die kleur zal ik vanavond wel opvallen.

Net nadat ik mijn lippen heb gestift zie ik mijn telefoon oplichten, perfecte timing van Alice. Ze heeft voor mijn rode jurkje met kleine witte hartjes gekozen en heeft zelf ook een foto van haar opties gestuurd. Ik app haar meteen terug dat haar groene jurk met bloemen mijn favoriet is en ze die echt aan moet doen. Die zou ik zelf namelijk ook wel willen.

Ik trek mijn rode jurk aan en doe mijn ketting met een diamantje om, en schuif de ring die ik van mijn moeder heb gekregen, voor het halen van mijn VWO diploma, om mijn ringvinger. Vervolgens ren ik weer terug naar mijn kledingkast en grijp van het schoenenrek een paar zwarte laarsjes met een hoge hak. Eenmaal beneden geef ik mijn ouders snel een kus, grijp mijn jas van de kapstok en stap de in auto om Alice, Katie, Emily en Jane op te halen. We hebben met de jongens van onze vriendengroep afgesproken dat we elkaar op het feest zouden zien.

Wanneer ik voor het huis van Katie sta, waar de meiden hebben verzameld, is het te zien dat ze allemaal erg hun best hebben gedaan op hun outfit. Stuk voor stuk hebben ze nette jurkjes aan met hoge hakken, we zijn er klaar voor om los te gaan! Ze proppen zich bij mij in de auto en al meezingend met onze feest playlist gaan we richting Jack. Voor zijn deur staan al meerdere fietsen en auto's en je hoort het gebonk van de muziek al van veraf.

Ondanks de drukte heeft Jack ons al gezien en komt richting de auto om ons te begroeten. Hij draagt een net, wit overhemd en heeft er een nette kaki chino onder aan. We stappen uit de auto en geven Jack om de beurt een knuffel, waarna hij ons vergezeld naar het feest. Alex is er ook al en verrassend genoeg Thomas ook, zelfs al is hij normaal altijd te laat.

Zoals gewoonlijk heeft Alex zijn arm om de schouders van zijn nieuwste scharrel geslagen en heeft hij alleen maar oog voor haar, waardoor hij ons niet opmerkt. We laten hem maar even met rust, wanneer zijn scharrel niet meer interessant genoeg is komt hij ons vanzelf wel opzoeken. Thomas heeft de Xbox van Jack alweer weten te vinden en heeft een jongen, die ik niet zo goed ken, zo ver weten te krijgen om met hem de nieuwste Call of Duty te spelen.

Jack leidt ons naar de tafel met drankjes en verdwijnt daarna weer, met een biertje in zijn hand, om een goede gastheer te spelen en iedereen te vermaken. Met de meiden verzamelen we ons om de tafel en Katie haalt de witte wijn uit de koeler vandaan. Wanneer we ook de glazen hebben gevonden schenkt ze voor ons allemaal een flink glas in en we bewegen ons naar de dansvloer die Jack in zijn woonkamer heeft gecreëerd.

Jane en Emily zien een andere vriendin aan de andere kant van de kamer en verdwijnen samen die richting op. Na een aantal nummers dansen is mijn glas leeg en ga ik naar de tafel om die weer met koele witte wijn bij te schenken. Maar als ik weer naar de dansvloer kijk zie ik Katie en Alice niet meer. Die zijn vast weer anderen tegengekomen en daarmee ergens anders heen gelopen.

Met het glas in mijn hand staar ik naar de kamer, maar al die lachende en dansende mensen komen mij niet zo snel bekend voor. Wel zie ik een leuke jongen aan de andere kant van de kamer, met donkerblond haar en felblauwe ogen. Hij lacht naar me en ik lach even terug voordat ik mijn ogen neersla. Ik hoop dat hij zo op mij af komt. Ik nip zenuwachtig van mijn wijn, totdat ik al snel merk dat het glas alweer leeg is. Meteen schenk ik weer het volgende glas in. Nog voordat ik mij weer kan omdraaien voel ik dat er iemand naast mij staat. "Leuke glimlach heb je" fluistert de leuke jongen in mijn oor. "Dankjewel" zeg ik terwijl ik mij omdraai en hem aankijk met een grote lach.

Ik stel me aan hem voor, hij heet Luke. Blijkbaar klopt het dat ik hem niet ken, hij kent Jack niet van school, maar van hockey. Al snel blijkt het dat het een leuke, spontane jongen is en we raken meteen verwikkeld in een goed gesprek. Ondertussen gaan ook de drankjes er soepel in. Met Luke zou ik wel wat meer willen doen dan alleen kletsen, zijn lach en zijn ogen laten mij helemaal smelten.

Maar net als ik dit denk fluistert hij in mijn oor dat hij even naar de wc gaat, maar dat hij mij daarna graag in de tuin weer ziet. Dit sluit hij af met een knipoog. Ik voel mijn knieën knikken als ik die lach samen met zijn knipoog zie. Daardoor stem ik al snel ik om hem straks in de tuin te ontmoeten. Terwijl hij de wc in verdwijnt schenk ik nog een laatste glas wijn in en langzaam beweeg ik mij over de dansvloer richting de tuindeur. Mijn vrienden zien me voorbij komen en zwaaien nog even, daarna gaan ze weer verder in de gesprekken waarin zij verwikkeld zijn. Terwijl ik naar iedereen zwaai zie ik de deur steeds dichterbij komen, totdat ik de frisse lucht van deze zwoele zomeravond voel.

Eenmaal buiten zie ik in het uitgestrekte grasveld een rustig plekje bij een boom. Ik loop er alvast heen en hoop dat Luke mij zo kan vinden. Vanaf hier kan ik ook de sterren prachtig zien, dus een perfecte plek voor een romantisch moment zometeen. Het is een heldere avond, dus we hebben zo een prachtig uitzicht.

Ik staar een hele tijd naar de hemel en terwijl ik mij afvraag of ik niet op zoek moet gaan naar Luke, voel ik een hand langzaam over mijn mond glijden en een andere hand in mijn nek. Wat gek dat Luke mij op deze manier begroet denk ik terwijl ik mij probeer om te draaien, misschien probeerde hij me te laten schrikken. Maar ik kan mij niet omdraaien en de hand drukt steeds harder op mijn mond. Ik begin nu toch wat zenuwachtiger te worden en probeer te hand weg te trekken. Het lukt alleen niet, door de drank ben ik wat waziger en ik kan ineens de kracht niet vinden.

Ademen wordt steeds lastiger en ik heb geen controle meer over wat ik doe, mijn lichaam begint te trillen en ik voel mijn benen en armen spartelen. Het voelt alsof ik diep onder water ben en naar de oppervlakte probeer te zwemmen voordat mijn adem op is. Maar het lukt niet. De handen duwen mij steeds verder naar beneden en voor ik het weet voel ik de koele aarde tegen mijn rug aanduwen. Alle lucht wordt nu uit mij geperst.

Langzaamaan komen er zwarte vlekken voor mijn ogen en ik zie vrijwel niks meer. Verwoed doe ik nog een poging om de handen weg te slaan, en tussen de vlekken door vang ik net nog een glimp op van een zwarte mouw. Is dat een jas of een trui? Maar Luke droeg toch geen zwart? Ik doe nog een laatste wanhopige poging om de handen van mij af te duwen, maar het is al te laat. Alles is zwart voor mijn ogen, ik voel alle lucht uit mijn lichaam glijden en ik drijf langzaam weg in een oneindige slaap.

SALIGIA - De Zeven ZondenWhere stories live. Discover now