**1.BÖLÜM

127 3 3
                                    

Elimdeki kalemle oynarken gözlerimi saate dikmiş, Can’ın mesaisinin bitmesini bekliyordum.

“Lütfen Mina, bu benim için çok önemli.”

“Sadece bu gecelik.”

“Sen benim en iyi arkadaşımsın bana bu iyiliği yapmalısın.”

Konuşmama bile izin vermeden kapıdan fırlayıp gitmişti, zaten cevap vermeme izin verse de o koca yeşil gözlerine bakıp hayır diyemezdim. Üstelik bu ilk de değildi, aslında Can iyi bir çocuktu ama konu kızlara gelince… Onu hiçbir kızla bir defadan fazla görmedim. Ve onun bu çapkınlığı yüzünden ben sabahtan akşama kadar çalışmam yetmiyormuş gibi bir de akşam mesaisine kalmıştım-yine-.

Üstelik saat daha 10 ve saat 1’e kadar buradayım. Keşke Melisa’dan benimle kalmasını isteseydim, en azından konuşabileceğim birisi olurdu. Tanrım!! Sadece 10 dakika geçtiğine inanamıyorum. Sabahki antremana nasıl uyanacağımı hiç bilmiyorum, koçun her zamanki nutuklarından birini çeker herhalde;

“Bu okulda spor burs olmadan duramayacağını biliyorsun Minaa!! Senin için bundan daha önemli bir şey olmamalı. Kendine çeki düzen var yoksa kendini kapının önünde bulursun!!...”

Bla bla blaa.. Voleybol takımının kaptanı olmama rağmen sırf bursluyum diye demediğini bırakmıyor.  Kadını düşünmek bile sinirlerimi bozuyor.

Herhalde okuduğum okulun tek güzel yanı bize bu işi ayarlamış olmaları. Zaten Can ve Melisa olmasa o kendini beğenmiş, parayla her şeyi satın alabileceklerini sanan tiplerin arasında kafayı yerdim. ÖZEL KARACA KOLEJİ; şehrimizin elit ve sosyetik ailelerinin çocuklarının gittiği okul… Tatil olmasına rağmen her gün antremana çağırıldığım okul…..

*                                     *                                       *                                       *                                             *

Kapının şıngırtısı ve “Caan, iki bardak ve bir şişe tekila lütfen” diye bağıran çocuğun sesi ile uyandım. Kafamı tezgâhtan kaldırdım ve uykulu bakışlarımı ona çevirdim. Beni görünce bir an duraksadı ama ardından küçük bir kahkahayla

“Görünen o ki, saç modasında 80’lere dönüş yapmışız.” Dedi.

Ahh! Saçlarım yine kabarmış olmalıydı, ellerimle saçlarımı düzeltmeye çalışırken gözlerimi ondan alamıyordum o ise hala gülüyordu. Tanrım!! Çok yakışıklıydı…

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 11, 2014 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TESADÜFENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin