2.BÖLÜM~HAKSIZLIK

36 1 0
                                    

Ağzım açık kaldı.Ona anlamayan gözlerle baktıktan sonra tam birşey söyleyecekken beni durdurarak:

  +Seni küçüklüğümden beri seviyordum.Şu son 3 aya kadar.Seviyorum zanlediyodum ama sevmiyormuşum.Sıkıldım, yoruldum.Sence sevgili olarak duruyor muyuz? Ben başka birine aşığım ve bunu son 1 ayda anladım.Kararımdan eminim.

  Söyledikleri kelimeler sanki beynime kurşun yemiş gibi acı verdi.Donup kaldım.Birşeyler söylüyordu ama ben hiç birşey duymuyordum.Kendime geldiğimde Arda "söylemiyecek misin?" diye sordu.Ona boş boş baktım.Biran önce burayı terketmek istiyordum.Sandalyeyi arkaya çekip ayağa kalktım ve ona "ben seni sevmiştim." diyip oradan ayrıldım.Hemen bir taksiye binip eve geldim.Hiç ağlamamıştım.Telefonumu alıp odama doğru yürümeye başladım.Yatağıma uzandığım gibi uykuya daldım.Sabah bir telefonla uyandım.Arayan Ayşe'ydi.Telefonu açtım.

  -Alo Kumru!

  +Efendim?

  -Bu telefonda söylenmez ama mecburum.Arda evleniyor!!!

  +Ne? Nasıl? Kiminle? Nerde?

  -Kiminle evlendiğini sana söylemiyecem, kendim görürsün.Adresi telefonuna mesaj olarak yollıyacam.

   Biran gözüm karardı.Başım döndü.Ama o anı görmem için toparlanmam gerekiyordu.O anlık öfkeyle, kinle eşofmanı giyip, allak bullak bir topuz yapıp dışarı çıktım.Şuan çok kötü olduğumu biliyordum ama düşünecek tek şeyim Arda'nın bana yaptığı haksızlıktı.Hemde bugün benim doğum günümdü.Ben sadece onu çok sevmiştim.Bana bunu nasıl yapardı.Daha dün herşey bitmişken.Taksiye binip adrese gittim.Vardığımda gözlerime inanamadım.Arda'yla evlenen o muydu? İstemsiz bir şekilde yere yığıldım.

       

AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin