Aşk Diye

Gıcık

     Bana sorar ifadeyle bakıyordu. Ben de ona. "Kalem ." diye mırıldandı . Gözlerimi rengini anlayamadığım gözlerinden alamıyordum. " Ne ? Kalemi? " diye gözlerimi gözlerinden ayırmadan devam ettim.

  

       Gözleri büyülüydü sanki bir defa bakıyor içinde kayboluyorsunuz hissi gibi. Sanki çölde su arayan insanın nehir görüp bataklığa düşmesi gibi. Fark etmeden içine çekiyor ve sizi içine hapsediyor.

  

      " Yerdeki kalem ." dedi gözlerini benden ayırıp sıramın altındaki kalemi parmağıyla işaret etti. Tekrar ona bakma gereği duyarak ardından eğilip sıramın altında duran kalemi aldım. Ve sıranın üstünde duran ellerine doğru uzattım ama ellerini kaldırmaya tenezzül bile etmeden sert bir şekilde bakmaya başladı. Kalemi sıranın üstüne bırakıp önüme döndüm.

 

      Ne kaba bir çocuktu böyle? Teşekkür bile etmedi üstelik . Gözleri ne kadar ifadediz dursada içinde çeşitli duygular barındırıyordu. Kelebeğin kanatları gibi , uzaktan sadece bir kaç renk çok yakından ise birbirinden güzel birbirini çağrıştıran renkler sanki onun gözlerinin içindeki ifadesiz yarım kalan duygular gibiydi.

    Kitabı tam elime alıp okumaya başlayacakken zil çaldı. Sınıf birer birer boşalırken çantamdan cüzdanımı alıp kantine ilerlemeye başladım. Arkamda oturan kaba ama taş çocuk kafasını sıraya gömmüş uyuyordu ya da uyumuyordu . Beni ilgilendirmez.

   

     Bir tane mangolu ice tea alıp masalara doğru ilerledim. Oturup içeceğimin kapağını tam açmıştım ki yan sandalyenin çekilip birinin oturması bir oldu. Kafamı ona çevirdiğimde bu kişinin Seren olduğunu anlamam pek uzun sürmedi. Gülümseyerek elindeki milkshake ile söze başladı " Nasıldı ilk dersin ? Kimler ile tanıştın? "  Gözlerimi yan masalara çevirerek " Sıkıcıydı biraz kitap okudum ve ." devam edemeden " Ve nee? " diye devam etti. "Bir çocuk vardı arkamda oturan sınıfa daldı bildiğin dersin ortasında daha sonra omzumu dürttü ve kalemini istedi bende verdim ama eliyle bile almadı . Sıraya bıraktım ama bir teşekkür bile etmedi." diye söylendim sesim sonlara doğru kısılırken . "Bu çocuk Kuzey olmasın , eğer oysa uzak dur. Muhattap olma hatta ona bakma bile." diye cırladı Seren. "Umrumda değil ama neden?"

      "Gözleri bir insanı kendine tutsak edebilecek kadar güzel. Ama o okulun gözdesi yakışıklı Basketbol kaptanı. Bu sabah onu hiç olmadığı kadar sinirlu gördüm. Belkide bu yüzdendir. Ama dikkat et her kız onun cazibesine yenik düşer ve daha sonra diiiit" diye ses çıkardı Seren. "Kendini terk edilmiş bulur." diye devam etti bizim sarışın.

     "Tam kötü çocuk tipi var zaten." diye devam ettirdim arkadaşımın sözünü o da gamzelerini gösrmtererek güldü ve sınıfa doğru ilerledik.

      Diğer derslerde çabucak geçmişti arkamda oturan Kuzey denilen çocukda yoktu gitmişti bu yüzden rahat rahat kitap okudum. Müdürün odasına ilerledim ve kapıyı çaldım. Ses gelmeyince kapıyı açmayı denedim sadece denedim, açılmayınca mecburen geri dönüyordum ki koridorun sağ tarafından gelen seslere doğru ilerledim.

" Seni geberteceğim , ne bokumla bana karşı gelirsin? " bu onun sesiydi. Sabah kalemini verdiğim kaba çocuk. Kuzey. Koridoru döndüğümde Kuzey' in esmer kabarık saçlı çocuğu yumrukladığını gördüm.

      Fark etmeden attığım çığlıkla Kuzey bana döndü ve yerde yatan yumruklanan çocuk Kuzey'in bana doğru gelmesiyle oradan kaçtı.

      Kuzey geldiği gibi kolumdan tutup beni sürüklemesi bir olmuştu bende cevap vermeden beni sürüklemesine izim veriyordum. Kolumu sıktığı elini yumuşattı ve beni dolapların orada durdurdu.

   "Böyle şeylerle kafanı yorma güzelim , yorulacak daha güzel şeyler yapabiliriz." dedi Kuzey. "Ne dediğinin farkında mısın pis sapık " diye cırladım ve onu dolaba doğru ittim. Sadece bir adım geri sendeledi ve ardından "Zorlama yok , çıkış bu tarafta " dedi sırıtarak.

   Sinirle ona arkamı dönüp çıkışa ilerledim ve taksiye atladım.

    Tanrım bu çocuk ne kadarda gıcık.