Teen Wolf

2

Bilincim yerine geldiğinde hafifçe kıpırdandım. Etraftan kız sesleri geliyordu ve tartışma halinde bir Peter vardı.

'' Kız tehlikeli bir cadı ve Isaac'ı öldürüyordu.'' dedi sert bir sesle.

'' Allison! dedi peter. '' Sana kimse fikrini sormadı.'' diye tersledi.

'' Senin gibi kötü bir adamın bile Sara gibi bir zaafı varsa bunu aramıza alıp kızı el üstünde tutacağımızı sanma kızı sana karşı kullanacağız '' dedi diğer bir ses.

'' Kızın birşeyden haberi yok!'' dedi Peter. '' Evet size karşı kötü biriyim ve ona zarar gelirse çok daha kötü oalcağım.'' diye ekledi.

'' Ben kızın kalmasından yanayım'' dedi Isaac. şaşırdım. '' Bende onun gibiydim hiç birşey bilmeden kimleri öldürdük farkında değilken. Ona saldıran birilerini öldürdüğü için gözleri değişmedi yani bir masumu öldürmedi. Benide öyle.''

'' Isaac haklı Allison. Kızı tanımıyoruz bile yardıma ihtiyacı var'' dedi Scott.

Yerimde kıpırdanıp uyandım.

'' Sürüde olmam neden siz iki insanı bu kadar ilgilendiriyor?'' diye çıkıştım. Saçlarım dağılmış ve gözlerim uykudan şişmişti. Deponun merdivenlerinin yanındaki lavobonun musluğunu açıp yüzüme çarptım. Herkes hareketlerimi izliyordu.

'' Uyumuyorm uydun?''  dedi Esmer kız.

'' Hesap sorduğuma göre?'' diye yanıtladım. Tekrar onların konuştuğu tartışma cemberine girdim.

'' Sürüye iddaa sonucu girdim ve bir iddaa sonu çıkarım. Hala benimle kapışmak isteyen bir insan var mı merak ediyorum?'' dedim alayla. '' Çıkmamı isteyen kişi bir adım öne çıksın ve çıkarabiliyorsa çıkarsın'' dedim. 

Kimseden ses gelmeyince sırıttım. '' Tamda tahmin ettiğim gibi.'' dedim.

Tekrar koltuğa yayılırken Peter şen sesiyle '' İşte benim kızım'' dedi. 

Yarım saat sonra herkes yanımdaki soğuk davranışlarından kurtulmuştu Allison ve Lydia elbette sert bakıyordu ama sert çıkışımdan olmalıydı. 

'' Depoda kalmak istemediğini düşünüyorum'' dedi Lydia.

'' Buradan daha berbat yerlerde kalmışlığım var'' dedim. 

'' Ama tekliflere açık'' dedi Derek.

'' Hayır değilim. Peter nerede kalıyor?'' diye sordum .

Yarım saat önce Peter bana yiyeccek almaya gitmişti. Hala gelmedi. 

'' Onun kalacak bir yeri yok. En son ölmüştü dedi.

'' O orada ölürken onu gördünüz mü?'' dedim.

'' Elbette, dünyadan kötü bir adam eksilmişti. Bırakıp-''

'' İnsanları kötü veya iyi olmaları konusunda nasıl eminsin Lydia?'' dedim gözlerine bakarak.

'' Bize yaptıklarından'' dedi Scott.

'' Bana yaptıklarından değerlendirirsem o dünyadaki en iyi baba gibi bir adam'' dedim. '' Ve iyilik de kötülükte görecelidir. Sizin için kötü anılar bıraktı ama benim için iyi. Size ricam benim yanımda ona böyle davranmayın!'' dedim.

'' Kız haklı'' diye mırıldandı Scott. Bugün kaçıncı zaferimi kazandım bilmiyorum ama mutlu değildim. 

Peter elinde pizzayla ve kolayla girince gülümsedim. Bir paket pizzayı önüme koyup yerken beni seyretti. 2 gündür açtım ve bunu pizzaları yerken farketmiştim. 5 kutu pizza ve 3 şişi kolayı mide yapıp çöpleri toplamaya koyuldum.

'' Kaç gündür yemek yemedi ? 1 ay falan mı?'' diye sordu Lydia 

'' 2 gün sanırım'' diye mırıldandı Peter.

Çöpleri dışarı atmak için kalktığımda Peter elimden kaptı. 

'' Suşi sipariş vereceğim sanırım kapıda beklerken sana eşlik edeyim Sara'' dedi.

Çöpleri atıp yanıma geldiğinde kapıda geceye bakıyorduk.

'' Ölüleri canlandırdığını şimdilik söylemeyelim'' dedi.

'' Bende onlara suan güvenmiyorum'' dedim.

'' Aslında bunu benden duyman garip olacak ama onlar benden daha güvenilirdirler. Aralarına girip alıştığında göreceksin.''

'' Ölmek nasıl birşey'' dedim gözlerine bakarken.

'' Bunu 2 kez yaşadım ve benden hep fazlasını aldı. sonuncusunda seni kazandım'' dedi gülümserken. '' Nefesin kesiliyor ve gözlerin kör oluyor dilin konuşmak bağırmak istiyor ama yapamıyorsun izin vermiyor birşey engelliyor seni tam acının doruğa çıkacağı sırada sen geldin. Elimi tuttun ve işte olanlar oldu.'' dedi. Sarılıp teselli etmek isterdim onu ama buna engel olan bir Derek vardı kapıda.

'' Baba kız sadetinizi bozuyor ama bir sorun var belki yardım etmek istersiniz'' dedi.

Hızla içeri girdiğimizde tartışma çemberi kurulmuştu bile.

'' Stiles aradı ve aradığımızın yazının kopyasını çözmüş.'' dedi Scott. Kağıdı bize gösterdi. 

Yazılar tandıık gelirken seslice okudum.

''Anka Kuşu,ölümünün yaklaştığını hissetmeye başladığı an kendisine kuru dallardan bir yuva inşa etmeye başlar ve bunu ne olduğu bilinmeyen bir zamkla sıvar.''  dedim

'' Anlamını biliyor musun?'' dedi Lydia.

Umursamadan devam ettim.

'' Daha sonra yuvanın içinde ölümünü bekler ve şu şekilde bekler; güneş ışınlarının kuru dalları yakarak yuva içinde ölmeyi .Yanarak ölür .'' kafamı kaldırıp bana merakla bakan yüzlere çevirdim.

'' Yunanca biliyor musun?'' dedi Scott.

'' Yunanlıyım zaten'' dedim ifadesizce.'' Benim bildiğim mitolojiden farklı'' 

'' Sen nasıl biliyorsun'' dedi Scott tekrardan.

''Anka Kuşu rivayete göre bilgi ağacının dallarında yaşar ve her şeyi o bilirmiş.Kuşlar dünyasında ters giden her şeye Anka’nın çözüm bulacağına inanılırmış.Bir an gelir Anka ortalıkta görünmez olur,diğer kuşlar onu aramak için yola koyulurlar. Ona ulaşmak zorludur hatta o Kaf Dağının tepesindedir oraya varmak için de zorlu vadiler ve tepeler aşmak gerekir.Birbirinden farklı ve zorlu vadiler:

- İstek
- Aşk
- Marifet
- Hayret
- Tevhid
- Yokluk Vadileri.

Hep birlikte yola çıkan kuşlar zaman geçtikçe birer birer vazgeçmişler ve dökülmeye başlamışlar. Kaf Dağına vardıklarında 30 kuş kalmış geriye sonunda bu sırrı sözcükler dile getirmiş ve Farsça ”Si” 30 demek ”Murg” ise kuş yani Simurg(Anka Kuşu) 30 kuş demek o 30 kuş anlamış ki hepsi Simurg…'' 

'' Tablette yazmak istenen ne olabilir bir tehlike mi geliyor?'' diye atladı Allison.

'' Hikayenin sonunda 30 simurg zümrüdü ankayı bulmak isterken kendilerini keşfediyorlar.'' dedim. '' Bu tableti nereden buldunuz?''

'' Bizim aile sığınağından'' dedi Derek.

'' Sanırım ben bu 30 simurg'u tanıyorum'' dedim.

'' Peki Anka kim?''

'' İşte ondan emin değilim''