Mary, Mary, quite contrary...
How does your garden grow?
Ze nam zijn lichaam naar buiten, naar de tuin. Daar, tussen alle prachtige bloemen, groef ze haar vaders laatste rustplaats. Ze smeet haar vaders lijk in het gat. ''Welterusten, papa'', zei ze voordat ze hem onder de grond begroef.
*****
Ze was in de tuin aan het spelen, kleine Mary. Ze was bloempjes aan het plukken tewijl ze een liedje zong. ''Mary, Mary, quite contrary, how does your garden grow? with silver bells and cockle shells, and pretty maids all in a row.''
Ik riep haar naar binnen, en binnen 5 seconden was ze er. In haar hand had ze een klein boeketje bloemen "Ben je braaf geweest?'', vroeg ik haar. ze knikte. Ik schudde mijn hoofd. ''Dat is niet waar, je weet dat je de bloemen in de tuin niet mag plukken'' Haar felgroene ogen vulden zich met angst. ''Het spijt me papa, ik zal het nooit meer vergeten, het spijt me'' Tranen lopen langs haar wangetjes. ''Spijt had je veel eerder moeten hebben''
JE LEEST
Mary
HorrorMary Mary quite contrary How does your garden grow? with silver bells and cockle shells and pretty maids all in a row...
