mate of mine

16

Kasalukuyan akong nakatayo sa gitna ng mga malalagong bulaklak . Mga ibat ibang kulay. Inisang lagay ko ang maykahabaan kong buhok sa kaliwang bahagi ng aking balikat.
Isang makakainganyong tulog ng ibon ang aking nadidinig. Aking ipinikit ang dalawang mata. Kisarap pakingan.
Kunot noon at di parin binoksan ang mata ko ng imiba ang tunog. Ang sariwang hangin ay napalitan ng masasang na amoy.

'Asan ako?'
walang kabuhay buhay na tanawin bumulaga sa akin. Mga nabubulok na bulaklak , mga patay na hayop. Ang baho. Ang baho sa lugar na ito.

may nadinig akong mga yapak ng kabayo . Papalapit sa diriksyon ko. Isa ,dalawa, tatlo. Tatlong kabayo ang papalapit sa akin.

Tiningala ko sila.
Nasa harap ko sila
mga naka itim na kaputi sila.

Maang na tinignan ko ang nasa gitna.

Tinutukan nya ako ng bakal na pahaba na may bukas sa dulo. Isang gintong baril.

Mamatay ba ako
tanong ko sa sarili ko.

Saan ba ako

bang

"What happen to her. WHY IS SHE THAT? ANSWER ME"

Galit na sigaw ng binata sa inatasan Doctor na tumingin sa dalaga.

Emma is still in pain. Nangingisay ang buong katawan nito. Kung hindi malamig ay mainit ito .

"s-she just in pain my king. Nag aadjust pa po kasi ang katawan nya"

"adjust? Limang araw na ang lumipas at ganon parin? Are you making a joke doctor its not sold.leave ,i dont want to see your anoying face. All of you leave my room NOW!"

nag silabasan ang mga ito

now
silang dalawa nalang
"my emma. Please come back"

"my emma. Please come back."

Palinga linga upang hanapin ang tinig na iyon. Gusto ko nang umalis sa lugar na ito.

My emma

ang busis na yon. Kilala ko ang busis na iyon.

Bang

ilang tama ng baril na ba tumama sa akin.? Di ko nayata mabilang. Ang akin lang bakit walang dugo na lumalabas sa mga tama ng baril. Bakit?

My emma

ayon nanaman.

Piping sumigaw ako ang mga paa ko kinakain ng itim na lupa. Kumunoy. Isang kumunoy ang naapakan ko. Tulong. Tulong. Kailangan ko ng tulong.
Nangangalahati na ito sa aking katawan.

Emma my emma
close your eyes my emma
let go
emma

isang singhap ang aking nagawa hanggang nilamon ako ng lupa .

Emma

laking tuwa ng binata nang tumigil ang pag papalit ng temperetora nito sa katawan. Ngayon naging stable na to.

limang araw ang lumipas

" My king, ang luna ng pulang lubo ay naririto. Nanaisin sana nang luna na masilayan ang ating reyna."

" HINDI. PWEDE. NGAYON"

Madiin na pagka bigkas nya. At anong karapatan ng sinungalin na asong iyon para makita ang mahal nya?! Kung di ito ang kahati nang matalik nyang kaibigan non kang papalampasin nito ang ginawa. Kahit papano din naman kasi may pagpapahalaga sya sa kaibigan kahit di halata.

Yumokod ang tagasilbi at umalis.

Limang araw at habang tumatagal kumukolay na ang mukha ni emma hindi gaya noong una na ang putla putla nito.

"Kaibigan ko iyon, bakit ayaw ng haring makita ko ito?" naka tingalang sabi ni iola. Noong umalis ang tagasilbi at sinabing hindi pwede nakatayo lang sya at nakatingala sa taas. Gustong gusto nyang gamitin ang taglay nyang kakayahan na makakita ,tagusan sa pader pero sa kasamaang palad hindi gumagana ang kakayahan nya. She hopeless , pag nandidito sya sa poder ng hari walang bisa ang kapangyarihan nya. Pati ang ibang nilalang na paparito ay ganom din. But ewan lang sa mahal nyang asawa sapagkat kayang gamitin ang power nito. Why so unfair naman.

Si emma kaya? Gising na kaya ito? Ano kaya ang magiving reaksyong nito kong unang.masilayan ay ang lalaking iyon? Iola bite her inner chick
"emma" nasambit nalang nya.

*****

nakalutang sa kulay gintong likido at waring nakikisabay sa agos ang mayagong katawan ni emma. Gintong napakatamis nang aksidinteng na inom nya ito.

Ang tamis !

Nakapag tatakang hindi sya lumubog^? San naka sya?

"Wahhhhhh" sigaw nito ng may humawak sa byawang nya at pinull down sya nito.
"No no nooooooo. Wahhhhh

" Finally your back!"

"Blue?"