PÖ

Ses ver Alper, bir kuşun kanadına takılıp gel.

Bugün iki tane finalim vardı ve ben hiç çalışmamıştım. Sabah 07.00 gibi uyandım. Alper çoktan işe gitmişti. Sesil halen uyuyordu. Okula gitmedi bugün.

Leva'nın söylediği cümle yankılanıp duruyordu kulağımda.

"Sen Alper'i sevmiştin ya sevgiliyken."

Birden ne oluyor ya diyip su çarptım yüzüme. Yere bir baktım ne göreyim? Birkaç tel uzun kızıl saç. E bizim eve kızıl bir hatun girmiyor ki? Arkadaşımı da mı aldatıyor bu Alper zamanında beni aldattığı gibi?

Off! Bu ne paranoyaklık bendeki. Bir saç teli yüzünden..  Neyse, hazırlanıp çıktım evden. Okula vardığımda saat 09.00 civarıydı. Direkt finale girdim. Güzel geçti hayret. 2. final 15.30'daymış. Of ne yapacağım o saate kadar diye kendi kendime hayıflanırken aklıma bir fikir geldi. Okulun tiyatro kulübü!

Doğru, tiyatro kulübüne gittim. Provadalarmış.  Neyse çıkayım dedim kendi kendime. Tam çıkıyordum Özgür bağırdı. Tiyatro kulübünün en yakışıklılarından biri Özgür. Neyse dipnot kısmı bu kadar.

-Lidya'ydı değil mi?
-Evet buyrun?
-Ben Özgür. Istersen provayı  da izleyebilirsin sıkıntı olmaz çok eğleniyoruz.

Eve gidip pineklemektense burda kalmam daha iyi olacaktı.

-Olur Özgür.

Ortalarda bir koltuğa oturup izlemeye başladım. Oyunun hikâyesi şöyle;

Bir kız var. Bu kızın ikizi var ama birbirlerinden haberleri yok. İkisi de aynı erkeğe aşık oluyor falan filan. Sesil ve beni de benzetirler hep. Kardeş misiniz diye soranlar çok oluyor. Bu oyundaki ikiz kızlar biz, erkek karakter ise Alper diye düşünmeye başladım. Sonra da "ulan ne düşünüyorum ben!" dedim. Provada güldüler, güldük, eğlenildi. Çıktım okuldan öğrenci durağına gittim. Otobüs hemen geldi, doluştuk 25 kişi kadar. Tanıdık falan görmesem bari diyordum içimden. 45 dakikalık okul-ev arası yolculuğumu müzik dinleyip kendi kendime konuşarak geçirmeyi seviyordum çünkü. Arka koltukta Ecem ve Dilay vardı. Gülümsedim, en öne oturdum. İpod'da son çalan şarkı, Flört - Sen Yokken'di.
Tam da, "Ses ver, bir kuşun kanadına takılıp gelirim." kısmından devam etti. Alper bana tam bu şarkının bu kısmını yazmıştı bir mesajında eskiden.  Ben de "Ses bir ki, ses bir ki"  diye dalga geçmiştim, bozulmuştu. Özür dilemiştim.

Ağlamamak için zor tuttum kendimi otobüste. Alper'e aşığım. Her zaman aşıktım. Onsuz bir dünyayı hiç hayal etmemiş olduğumu farkettim birden.  Canım yandı. Kalbime taşıyamayacağım bir yük oturdu. Unuttum sanıyordum. Sanıyormuşum yalnızca.

İndim otobüsten.

Etraftaki sesler uğultu gibiydi..