"I need to go" Naalis lang ang titigan namin ng magsalita si Bea at dali daling umalis.
"D-eanna..." Umiling sya saka nya tinapon ang bulaklak na hawak nya saka sya naglakad palayo kaya agad ko syang hinabol.
Ilang bahay rin ang nalagpasan namin buti na lang walang tao ngayon. "What does that mean? Bakit nasa bahay nyo si Bea?!" Napabitaw ako sa pagkakahawak ko sa kanya dahil nagulat ako sa pag sigaw nya.
Kitang kita ko ngayon na galit na galit sya.
"Please D-eanna, kumalma ka nga" Hinawakan ko ulet ang braso nya at tinignan sya sa mata tumawa sya bigla pero alam kong peke yun.
"Kalma?! Kumalma?! Sa tingin makakalma ako? 2 weeks, Jema. 2 fvcking weeks lang hindi tayo nagkita! Napalapit kana kay Bea?!" Inis na turan nito at agad naman akong umiling at pinigilan sya sa pag aalis nya.
"Hindi! It just happened na inimbitahan sya ni Nanay sa bahay pero that doesnt mean na nakikipag mabutihan ako ng loob sakanya." Explain ko.
"Kaya pala nililigawan kana ni Bea?!" Binigyan ko sya na ano yung sinasabi nya look.
"H-indi totoo yan, hindi ako nagpapaligaw sa kanya..." Agad na kontra ko sakanya dahil kahit anong mangyare hindi ko papayagan na mangyare yun.
"Siguro nga hindi ka nagpapaligaw but still nililigawan ka parin nya" Hindi ko na alam ang gagawin ko. Tinignan ko sya at sa mga oras na yun hindi ko na napigilan ang mga luha ko.
"T-ell me ano bang dapat gawin ko?" Pinunsan ko ang mga luha na tumutulo habang nakatitig parin sa kanya. Alam kong parehas kaming nahihirapan at nasasaktan ngayon at ayoko nun.
"Sa tingin mo, Jema. Ano bang dapat mong gawin?" Hindi ako nakaimik dahil kahit ako hindi ko alam kung anong dapat gawin ko.
"Sino bang niloloko? Sarili ko lang naman diba? Ilang buwan na tayo pero pinipilit ko parin na paniwalain ang sarili ko na naka move on kana sakanya pero kahit ang totoo hindi pa diba? Para akong tanga na kada sasabihin mong mahal mo ako naniniwala ako kasi yun ang sinasabi mo pero taliwas sa kinikilos mo" Hindi ko ako nakagalaw sa sinabi nya at mas lalong bumigat yung nararamdaman ko dahil sa sakit.
"D-eanna" Sinubukan kong hawakan ang kamay nya pero umatras sya. "P-lease..." Halos pabulong kong sabi at sana narinig nya yun.
"J-ema, s-inubukan ko naman diba? S-inubukan ko naman ayusin ang puso mo p-ero h-inayaan mo ba a-ko? Pikit mata kong pinakinggan ang sinabi nya dahil mas nasasaktan ako kapag nakikita ko syang umiiyak. "I tried my best just you to love me" Malungkot ako tumingin sakanya.
"D-eanna, M-ahal k-ita. T-otoo y-un" Sabi ko sakanya pero umiling sya at kitang kita ko kung paano nya ako tignan. Yinakap ko sya at suprisingly hindi sya nag pumiglas.
"Sinungaling ka, Jema. Hindi mo ako mahal" Hinigpitan ko ang pagkakayakap ko sakanya.
Mas lalo akong naiyak dahil sa ideyang baka wala na kaming pagasa. Mahal ko sya, alam ko yun pero bakit hindi ko maiwasan totally si Bea?
Right now, I'm a big mess. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko siguro tama si Bea apektado parin ako kasi may nararamdaman parin ako at tama rin siguro si Deanna, tama sya na sinungaling ako. Ilang ulet ko ng sinabi sakanya na mahal ko sya na naka move on na ako pero bakit hindi ko mapatunayan sa mga oras nato? "D-eanna" tawag ko sakanya dahil inaalis na nya ang pagkakayakap ko sakanya.
At nang maalis nya nginitian nya ako at hindi na tumigil ang mga luha ko dahil nasasaktan ako sa nakikitang kong nasasaktan sya.
Napapikit ako ng hawak nya ang magkabilang pisngi ko at naramdaman ko na lang na hinalikan nya ang noo ko after that natahimik ang paligid at pagmulat ko wala na sya sa harap ko dali dali ko syang hinanap at kita ko kung paano lumayo ang kotse nya. Hindi ko naiwasan na mapaupo at duon umiyak ng umiyak.
"Pangs, tara sa loob." Patuloy parin sa pag luha ang mga mata ko dahil hindi ko iyon mapigilan. Inangat ko ang tingin ko at bumungad sakin ang nakangiting kapatid ko agad ko syang yinakap. "A-te..." Iyak na tawag ko.
"Sssh...I know, D. She's come around" Mas humigpit ang yakap ko sakanya ng marinig ko ang sinabi niya. "N-asaktan k-o s-ya p-angs" Pinilit kong magsalita sa bawat hikbi ko.
"Pangs, tara sa mall or sa shop u want?" Sigaw ni Ate sa labas. Nasa kwarto ako simula kagabi hindi pa ako lumalabas pwera lang kung kukuha ng pagkain. Nawalan ako ng gana sa lahat pinipilit ko rin tawagan si Deanna pero hindi sinasagot ang dami ko narin text pero wala parin. Hirap na hirap na ako, gulong gulo na.
Ayoko na ng ganto. "S-orry, Pangs. Ayokong umalis" Sabi ko sakanya kahit yung training ko today hindi ako aatend dahil ayokong makita nilang lahat kung gaano ako ka misarable ngayon.
AN: I know guys, short update diba? atleast meron kesa wala right? So yun Enjoy this chapter everyone! May God bless us! ☺
PS. Don't forget to smile every day! Labyu all ♥
