A/N: Oh, eto na yung chapter 11 sensya mabagal po mag-update. Salamat sa mga patuloy na nagbabasa jan. :)
Di na kame tumuloy ni Gab sa Chowking, sa Jollibee nalang kami kumain. Hanggang ngayon iniisip ko kung sila nga ba? Pero bakit wala naman sakin nakukwento si Iyha. Pinaglilihiman ba nya ako?
Sa kakaisip ko, di ko namalayan na tapos na pala kumain si Gab at ako di ko manlang nagalaw ang pagkain ko. So, tinake out ko nalang sayang e.
Maya-maya nagring phone ko. 3pm na pala.
Calling......
Besh Iyha
"Hello?"
"Hello besh, asan ka?"
"Andito sa-"
Teka, sabihin ko asa bahay ako.
"Andito ako sa bahay, kasama si Gab bakit?
Napatingin naman sakin si Gab, nagtataka bat nagsisinungaling ako.
"Ahh. Punta ako sainyo mamaya, baka jan ako matulog pede ba? May sasabihin ako sayo."
Eto na kaya yun? Aaminin na nya sakin? Sana di na nya tinatago sakin.
"Ou naman. Sige see you"
End. Parang kinakabahan ako? Wait bakit? Crush ko lang naman si Robi, tapos sila ni Iyha. Haay. Dapat siguro, kalimutan ko na na crush ko sya. :(
YOU ARE READING
The Unexpected
Teen FictionWritten by SuperDebs Dont copy. Sorry for the typo and gramming. :) -- The Unexpected Panu na nga ba ang lahat kung sa isang iglap naglaho nalang ng parang bula? Pano muling bubuuin kung ang bawat alaala ay hindi na maalala? Paano na nga ba?
