Naalala ko pa kung pano iwan ni Ate Lorrie si kuya nun.
*Flashback*
"Lorraine wag mo akong iwan! Si Gab maawa ka sakanya, mawawalan sya ng mommy pag-umalis ka" Humahagulgol si Kuya kay Ate Lorrie nun, sa gitna ng daan habang malakas ang ulan. Maliit pa si Gab nun kaya di pa nya alam yung mga bagay na ganun.
"Arvin ano ba! Tanga kaba? Hindi kita mahal napilitan lang ako sayo, kase madami kayong pera. Pera lang habol ko sayo!"
"Hindi totoo yan Lorrie, wag mo ako lokohin. Wag mo na akong iwan. Maawa ka"
Pero tinanggal ni Ate Lorrie ang kamay ni Kuya at sumakay na sa kotseng huminto sa harapan nila.
"LORIIIIEEEEEEEEEEE!"
Awang-awa ako kay kuya nun. Halos isang buwan, isang buwan bago namin nakausap ulit si Kuya.
*end of the flashback*
Ayoko na mangyari ulit yun. Sinisisi ko din ang sarili ko nun, kase dahil sakin sila nag-away. Spoiled ako kay Kuya, binibigay nya luho ko pero isang araw, nakita ko si ate nun na may kasamang lalaki sa mall. At yakap yakap nya. Sinumbong ko kay kuya yun. Hindi ko naisip yung gagawin ni kuya. Tama na nga muna jan yung kwento humahaba na ye.
Andito na pala kami sa park. I saw her, di parin sya nagbabago. Maganda, maputi kahawig nya si Gab. I smiled. Bago ako lumabas ng kotse, nagthumbs sakin si Robi.
"Control your temper, princess. Goodluck."
He kiss me in my forehead, nagulat ako! Mygad! Naramdaman ko na namula ang pisngi ko.
"Sorry di ko napigilan" nakasad face sya.
"Its okay. Labas nako ha."
Hindi ko na inintay yung sagot nya. Nakaisa yun ah! Haha. :) anyway, back to reality.
I walk towards to her place.
"May sasabihin ka sakin diba? Go on, dont waste any minute of my time" saad ko agad sakanya.
"Alam kong galit ka sakin. Pero andito ako ngayon para magpaliwanag. Sana pakinggan mo ako." Nakikita ko ang kalungkutan sa mga mata nya.
"Go" I said.
Lorraine POV
Andito kami ni Aly ngayon sa park. Madami akong dapat ipaliwag sakanya. After 4 years, nakalaya na ako.
"Iniwan ko si Arvin at Gab, hindi dahil hindi ko talaga sila mahal."
"Diba sinabi mo yun kay kuya? Ate Lorrie anu pa talagang pakay mo? Pera ba? Naubos naba ang bigay sa-"
"Aly, please listen first"
"Nandito ko para humingi ng tawad. Oo nagpakatanga ako, binagbantaan kase ang buhay ng kuya mo at ni Gab ng isang tao. Isang tao na patay na patay sakin. Na-obsessed na sya sakin, isa lang ang paraan para di nya guluhin ang pamilya natin. Ang iwanan ko kayo, ang kuya mo at si Gab. Hindi ko yun sinabe sa kuya mo dahil alam kong tututol yun pagnalaman nya. Kung nangyari yun, hindi nya ako tatantanan"
Nagpause ako saglit para punasan ang luha ko. Kaso wala akong panyo, kaya ginamit ko ang kamay ko. Pero inabot ni Aly ang panyo nya.
"Here, use this" she said in calm.
"Sumama ako sakanya para di kayo guluhin, yung nakita mo na kayakap ko sya yun, hindi ko sya yakap. Sya ang nakayakap sakin, umiiyak na ako nun kaya hindi na ako nakalaban.
Dinala nya ako sa States para daw makalimot ako agad, pero sa paglipas ng araw sinasaktan na nya ako. Kase parati akong tulala, iniisip ko ang kuya mo"
Nakita kong naggigilid na ang luha ni Aly. Nagpatuloy ako sa kwento ko.
"2 years kami nagsama pero paulit-ulit lang ang ginagawa nya sakin. Sinasaktan, inaalipin. Pero dumating yung araw na nakatakas ako sakanya, gusto ko na bumalik dito nun kaso wala akong pera. At wala pa akong lakas ng loob na harapin ang kuya mo. Pero ngayon, andito na ako. Handa na akong makipag-ayos. Sana Aly naiintindihan mo ako"
Ikinabigla ko ang ginawa ni Aly, di expected. She hug me so tight and said,
"Sorry ate, may kasalanan din ako sa nangyari sa inyo ni Kuya. Sorry kase hindi ko naman alam na ganyan pala ang kwento mo. Ayan naiyak tuloy ako sayo e." sabay ngiti nya. Kamukhang kamukha nya ang kuya nya, lalo na pag ngumiti.
Nakahinga ako nga malalim dun. :)
"Welcome back ate! Si kuya di parin nagbabago, actually kadadating lang nya kagabi para sa birthday celebration ni Gab. Hmmn, may naisip ako, halika."
Hinila ako ni Aly palabas ng park, sumakay sa isang kotse. Nagulat ako dahil may kasama syang lalaki, gwapo ito ha. Teka? Boyfriend ni Aly to? Kelan pa sya? Naks. Lagor sa kuya nya to. Hihi.
Pero sana magkaayos na kami. Mabuo na sana ang pamilya namin. SANA. :(
--
A/N: Here, chapter of the day. XD
di nakapag-update kahapon dahil busy. :)
Keep on reading. Thankyouu . :*
ESTÁS LEYENDO
The Unexpected
Novela JuvenilWritten by SuperDebs Dont copy. Sorry for the typo and gramming. :) -- The Unexpected Panu na nga ba ang lahat kung sa isang iglap naglaho nalang ng parang bula? Pano muling bubuuin kung ang bawat alaala ay hindi na maalala? Paano na nga ba?
