Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
กลิ่นหอมเย็นของดอกซ่อนกลิ่นนั้นทั้งหอมหวานรัญจวน แลดูโศกไปในเวลาเดียวกัน
แสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญกำลังส่องสว่างหยอกล้อกับผิวขาวนวลของดวงจันทร์ในร่างมนุษย์ ชายเสื้อของร่างบางถูกเลิกขึ้นสูงจนเจ้าของเสื้อรู้สึกประหม่า แววตาสั่นไหวช้อนขึ้นมองคนรักของตัวเองที่กำลังปลดเปลื้องอาภรณ์ของตัวเองทีละชิ้น จนกระทั่งเสื้อลูกไม้ตัวบางหลุดหายไปบนเรือนกาย เผยให้เห็นผิวขาวผ่องล่อสายตาจนร่างสูงไม่อาจทนมองอยู่ได้
อ้อมแขนแกร่งรั้งให้อีกฝ่ายเข้ามาใกล้ เสื้อของทัพกลายไปเป็นผ้าปูรองพื้นทรายบนลานแสงจันทร์เพื่อไม่ให้คนตัวเล็กต้องบาดเจ็บ จันทร์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่อตัวเองถูกอีกฝ่ายดันให้นอนราบลงไปกับเสื้อตัวอุ่นของคนรัก
และเพียงไม่นานนัก ใบหน้าหล่อคมก็เคลื่อนเข้ามาประทับจูบบนกลีบปากเล็ก มอบสัมผัสอุ่นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับอวัยวะเดียวกันของจันทร์ จากกระแสอารมณ์ที่แผ่วเบาดุจสายลมกลับโหมกระหน่ำเป็นพายุ ทัพไล่จุมพิตบนเรือนกายส่วนอื่นของคนใต้ร่างจนคนตัวเล็กหลับตาแน่น ไม่ว่าจะปรางแก้ม ลำคอระหงส์ ตลอดไปจนถึงลาดไหล่หรือจะส่วนไหนของร่างกายจันทร์ ริมฝีปากของทัพก็ไล่ไปเชยชมมาทุกที่เสียแล้ว
