Hayatımın tamamen değişeceğini biliyordum bundan sonra başka bi şehirde yaşayacaktım çocukluğumun geçtiği şehiri geride bırakıyordum aslında biraz heycanlanıyordum da bu benim için yeni bi başlangıç olacaktı önceki hayatımdan şikayetçi olduğumdan değil ama yeni bi başlangıç her zaman iyidir yani en azından öyle düşünüyorum.
İşte yeni hayatımın başlayacağı şehire gitmek için yolculuğa başlıyordum şehirler arası otobüsleri seviyordum aslında uzun mesafeli yerlere yolculuk etmeyi seviyordum kafama iyi geliyordu belkide bu saçmalıktı otobüsün kalkma saati gelmişti annem , babam ve küçük kardeşim beni uğurlamak için gelmişlerdi otobüse binmeden önce anneme baktım gözleri yaşlıydı ama yine de benim üzülmemem için belli etmemeye çalışıyordu annemin yanına gittim ve kollarımı sıkıca ona doladım sonra kocaman öptüm sıra babama geldi aslında babamla aramız iyiydi ama her baba kız arasında olduğu gibi bizimde tartıştığımız konular oluyordu babama da sarıldıktan sonra küçük kardeşime sarıldım o da benim gittiğimi anlayamayacak kadar küçüktü ve otobüs için son uyarı geldiğinde onu da kocaman öptükten sonra otobüsün kapısına doğru ilerledim otobüsün basamaklarını çıktıktan sonra biletteki koltuk numarama baktım ve yerimi bulduktan sonra oturdum.
Otobüs hareket etmeye başlamıştı şehirimizin çıkışına gelmiştik bile benim doğduğum ,çocukluğumun geçtiği şehiri arkamda bırakmıştım işte belkide fazla abartıyordum ama yine de ailemden ilk defa ayrı kalıyordum bu biraz tuhafı ve kötü hissettiriyordu sanki kendimi büyümüş gibi hissediyordum bu his içimi kavurup dursa da artık yapacak bişey yoktu şimdi yapmam gereken şeyler hakettiğim bursu en iyi şekilde sürdürebilmekti ama ondan önce de yapmam gereken şey kulaklığımı takıp dışarıyı seyretmek ve hayal kurmaktı.
Merak ediyordum orda nasıl bi hayatım olacaktı , nasıl arkadaşlarım olacaktı , belkide hiç arkadaşım olmayacaktı bu da büyük bi ihtimaldi korkmuştum ya gerçek olursa ya gerçekten hiç arkadaşım olmazsa ve lise zamanlarımın en güzel yıllarını ben tek başıma , yalnız geçirirsem, hayatım berbat olursa , iyice kötü hissetmeye başlamıştım otobüs birden sıcak olmuştu terlemeye başlamıştım , az önce ki dağıttıkları suyun kapağını çevirerek açtım ve direk ağzıma götürdüm şimdi biraz daha iyi hissediyordum ama hala nefes alamıyomuşum gibi geliyordu sakin olmaya çalıştım ve derin bi nefes almaya çalıştım evet sakindim gerçekten işe yaramıştı belki de benim düşündüğüm gibi olmayacaktı hiçbi şey hemen müziğimi değiştirmek için telefonu elime aldım ve ekran kilidini açtıktan sonra dosyaları açtım ve hareketli müzikler aramaya başladım , ben diğer insanlardan biraz farklıydım yani aslında tabi ki farklı değildim sıradan bi kızdım ama insanlar benim farklı olduğumu düşünüyorlardı sadece müzik tarzım yüzünden bu çok saçmaydı insanları müzik zevklerine göre yargılamak ben pop dinlemek istemiyordum işte zorunda değildim tabi ki de ben rapin içindeki samimiyete inanıyordum rap gerçekleri söyleyendi , beni yönlendiren di bu yüzden seviyordum rap sokaktaki aç kalan çocuklardan bahsederdi, evsiz çocuklardan ve daha bir sürü şeyden bi yerde okuduğuma göre müzik zevkimiz hayatımızda yaşadığımız olaylara göre gelişirmiş, tabi ki de hiç evsiz veya aç kalmamıştım ama onların yerine koyuyordum kendimi en çok ta rapi gerçekleri söylediği için seviyordum hiç çekinmeden ağızlarına geleni söylüyorlardı üst makam tanımadan, o benden daha güçlü ona laf edemem gibi şeyler yoktu rapte bu gerçekten güzel bir şeydi insanın özgür olmasıydı. Müzik listemden Batarya'nın Ayak Izleri şarkısını açıp yolculuğuma devam etmiştim şarkı bittikten sonra başka bi şarkı çıkacağını bildiğim için birşey yapmadan dışarı izlemeye devam ettim sıradaki şarkı Hidra Çünkü Bu'ydu bu şarkıyı seviyordum gerçi telefonumdaki bütün şarkıları severdim ama bu şarkı başka bi türlüydü bana daha değişik hissettiriyordu, şarkıyı dinlerken yavaşça gözlerimin kapanmaya başladığını fark ettim hiç zorlanmadan uykunun kollarına atıverdim kendimi.
