Swim | 태민

quinze

Ο Jimin έφυγε τα μεσάνυχτα από το σπίτι του και άρπαξε μια βάρκα αγνοώντας το γεγονός πως δεν του έχουν επιτρέψει να βλέπει τον Taehyung.

Κοπηλατησε πολύ ώστε δεν μπορούσε να δει το σπίτι του πια.

Το σπίτι, σπίτι μιας χαλασμένης οικογένειας.

"J-Jimin;" ρώτησε ο Taehyung και δεν πίστευε πως τον έβλεπε.

Και το μόνο που μπορούσε να κάνει είναι να κολυμπήσει προς το μέρος του γρήγορα με το που είδε δάκρυα να κυλούν στα μάγουλα του.

"Taehyung!" ο Jimin έκλαιγε, πήδηξε από την βάρκα και πιάστηκε από τους ώμους του Taehyung ώστε να επιπλέει.

"Jimin! Τι κανεις;!" ρώτησε ο Taehyung. Η φωνή του ήταν μελωδία στα αυτιά του Jimin.

"Δεν μου αρέσει αυτό πια!" μουρμούρισε ο Jimin.

Ο Jimin τέντωσε τα πόδια του και ακούμπησαν κάτι παράξενο.

Λέπια.

"Ε-Εχεις στ'αλήθεια ουρα;" ρώτησε ο Jimin.

Τα χάπια δούλευαν.

"Jimin, πρέπει να ακολουθήσω τους κανόνες." ψιθύρισε ο Taehyung, δάκρυα έπεφταν.

"Δεν σε σταματώ." μουρμούρισε ο Jimin, το πηγούνι του ξεκουραζοταν τον ώμο του Taehyung.

Ο ζεστός του ώμος.

"J-Jimin, κ-κλεισε τα μάτια σου." ειπε ήσυχα ο Taehyung.

Ο Jimin έκλεισε τα μάτια του και τα άνοιξε ξανά μόνο για να δει ένα άσπρο.

Ασπρο;

"Jimin! Ξύπνησες!" φώναζε ο Hoseok και ο Jimin ηταν μπερδεμένος.

"Τι έκανες στην πισινα; Ξέρεις πως δεν μπορείς να κολυμπήσεις!" είπε ο Namjoon.

Ο Jimin απλώς ανοιγοκλεινε τα μάτια.

"Ευτυχώς ο Taehyung σε εσωσε!" είπε ο Yoongi κοιτώντας προς την πόρτα.

Taehyung;

"Γεια Jiminie!" είπε ο Taehyung με ένα αθώο χαμόγελο.

The end.

Άλλο ένα βιβλίο τελείωσε. Ελπίζω να σας άρεσε και ευχαριστώ εσείς τα λίγα άτομα που την ψηφίζατε και σχολιαζατε.

Και πάλι θέλω να ευχαριστήσω το άτομο που με άφησε να μεταφράσω αυτή την ωραια vmin ιστορία ❤

Τα λέμε 🖖❤