The DARE [Completed]

Chapter -4-

It's monday morning.

A beginning of being alone. Kahapon ang last bonding day naming tatlo. Last night we stayed late, talking, laughing our ass out, and crying for the truth that, that was our last day being intact together.

"I'm gonna miss you both, bitches." iyak ko habang hawak hawak ang kopitang may lamang tequila. Andito kami sa unit ko. We decided to spent our last day here. Gusto daw nila mag iwan ng memories dito para di ko sila makalimutan. Mga baliw. Kala mo kung mamamatay na. Langya.

"Don't cry, mand, will you?" singhal sa akin ni Nathalie habang pinapahiran ang luhang naglalandas sa mukha nya. "I will missed you, too. I promised to come home pagkagaling ni Mommy. Kaya please lang, tulong sa pagdasal. I know, closed kayo ni God."

Tumango ako ngunit natatawa bilang sagot sabay lagok ng drinks ko. I looked at Arriane's place and she looked so sad. I hugged her tight at doon ko na narinig ang lakas ng hagulhol nya. Pinigilan nya lang pala kanina.

"I will missed you, bitch. You take care always. And fight what's fucking right. I believe in you. I love you so freaking much. You taught me how to play fair and how to be strong. Meeting you is one of the bestest day of my entire freaking blessed life." mahabang drama nya habang pilit na pinapahiran ang mga luhang dumadaloy mula sa mata nya.

"We may separated by now,I believed we could be together again, in time." sabi ko.

"Can we cut the drama?" singit naman ni Nathalie habang sunod-sunod ang lagok ng drinks na hawak nya. Nagtawanan kaming dalawa ni Arriane ng makita naming naiiyak na naman sya kaya sinugod namin sya ng yakap dahilan para sabay-saby kaming bumagsak sa carpet.

Best yet saddest day of my life.

Pagkagising ko kinabukasan, i know nag iisa na ako pero, like what I said. I am strong. Kaya kong mag isa.

"Kriiiiiiiing!"

Napabalikwas ako ng bangon sa lakas ng alarm clock. Napaupo ako bigla dahila para umikot ang paligid ko. Damn alcohol. Fuck hangover. Hinilot ko ang sintido ko at dahang dahang tumayo. Nahihilo pa din ako pero kaya na naman.

Pumasok ako sa bathroom para uminom ng gamot sa hangover at nagtoothbrush. Pagkalipas ng ilang sandali pa ay natapos na din ako. 2-6pm pa naman ang pasok kaya mataas pa ang oras ko. Seven in a morning pa naman.

Lumabas ako sa room ko at nagtuloy sa kusina. Bago pa man ako tuluyang matulog kagabi nagligpit muna ako ng kalat. Masinop ako sa mga bagay kaya di ako sanay nang may kalat. Kahit lumaki akong anak mayaman alam ko ang mga gawaing bahay.