Medya / Ecmel Sarmal 🔮
Herkese iyi okumalar 🌼
Genç kız bu sene okulunun son zamanlarını yaşıyordu. Artık bir üniversiteli olup kendi hayatını kurmayı planlıyordu.
Her zaman hayatına önem veren birisiydi. Arkadaşlıklar ve aile bağları onun için çok önemliydi. Bu yüzden arkadaşlarını çok özleyecekti.
Belki burda bir okul çıkardı ve burda kalırdı ama şimdi ki gibi bu kadar yakın olabileceklerini sanmıyordu.
Ya annesi, onu yalnız bırakabilir miydi ? Buna kalbi izin vermezdi. Gitse bile her hafta sonu yanına gelmek icin çabalardı bundan emindi.
Gözleri tavanı izlerken alarmı çalmaya başladı. Okula gitme vakti gelmişti. Eskiden gitmek istemiyordu okula ama bu sene son senesi olduğu icin bir şans vermek istemişti. Hem güzel arkadaşlıklarda edinmişti.
Yataktan esneyerek kalktı içinden garip kemik sesleri gelirken dün fazlaca sandalyede oturmuş ve sırtı biraz ağrımıştı. Artık çalışma masası ona küçük geliyordu.
Ayaklarını sürterek banyona ilerlemeye başladı. Sıcak bir duş alıp kurulandı pek haz etmediği okul formasını üstüne geçirdi.
Çantası gözüne takılırken akşam kitaplarını hazırlamadığı aklına geldi kitaplıktan gerekli olanları çantasına koyup arda kalanları yerine yerleştirdi.
Telefonunu yatağın üstünden alıp özenle yatağını topladı. Yerde duran çantasını omzuna asıp odadan dışarı çıktı.
Burnuna gelen kokular annesinin çoktan uyandığını ve leziz bir kahvaltı hazırladığına işaret ediyordu. Hızlı adımlarla aşağı indi ve mutfağa adımladı.
Sofrada duran küçük tatlı hamurdan lokmalar iştahını açmıştı. Oldu olası annesi böyle hamuru yağda kızartıp önüne koyardı. Çocuklukta çok severdi, şimdi de seviyordu orası ayrı konu.
" Anne inanmıyorum uzun zamandır yapmıyordun !"
Kollarını açıp annesine arkadan sarılırken, annesin ağzında hoş bir kıkırtı duyuldu.
" Bende fark ettim uzun zamandır yapmıyordum belki canın çekmiştir diye yapmak istedim. "
Tabikide uzun zamandır canı çekiyordu. Fakat annesi işlerinden dolayı yapmaya vakit bulamıyordu. Kendiside yapmayı biliyordu ama annesi gibi olmuyordu tadı.
Annesi kızarttığı hamurları masaya yerleştirirken kendi sandalyesine oturdu ve kahvaltı yapmaya başladılar.
" Ecmel Doğum günün yaklaşıyor biliyorsun ki "
Annesi konuşmaya başlarken telefonu çaldı.
" Anne bir dakika hemen konuşup geliyorum "
Arayan mineydi acaba Ne diyecekti sabah sabah ?
Mine'yle uzun zamandır arkadaşlardı. Aynı mahallede büyümüşlerdi. Çocuklukları birlikte geçmişti. Mine'yi çok seviyordu. Mine biraz hırçın olsa da Ecmel daha cana yakın ve olumluydu. İki zıt karakter olsalarda iyi bir arkadaşlıkları vardı. Mine'nin hırçınlığının tek sebebi ailesiydi.
" Efendim Mine? Günaydın "
Mine hıçkırarak ağlarken kırgın ses tonuyla konuşmaya başladı.
" Ecmel biraz erken ama yanıma gelebilir misin ? "
Ne olmuştu da ağlıyordu Mine ailesi bir şey mi yapmıştı ona ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELEZ
FantasyHiçbir şeyden haberi olmayan genç bir kız. Gücünün zayıflığını yaşıyordu. Yaşı gelmişti,her şeyi öğrenecekti. Çünkü ona muhtaçlardı. Normal yaşantısını yaşarken gerçek dünyadan haberi yoktu. Annesi Bunu ondan on sekiz yaşına kadar saklamıştı. Zoru...
