ɪꜱᴀʙᴇʟʟᴇ

ᶜʰᵃᵖᵗᵉʳ ᶠᵒᵘʳᵗᵉᵉⁿ"ᶠˡᵃˢʰᵇᵃᶜᵏ ᵖᵃʳᵗ ¹"

4 ΧΡΌΝΙΑ ΠΡΙΝ

POV EMMAS

- Ήταν μια βροχερή κρύα νύχτα του χειμώνα

Έξω έβρεχε καρεκλωπόδαρα... και ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι της πόρτας.

Edwardo: Emma πήγαινε να ανοίξεις.

Emma: ένταξη μπαμπά πάω!

- Μου είπε και άνοιξα την πόρτα.. Στην πόρτα βρισκόταν μια όμορφη κοπέλα γύρω στα 18, με γκριζοπράσινα μάτια, και τα μαλλιά της μακρυά με καστανές σπάστες μπούκλες... φορούσε ένα πράσινο μακρύ φόρεμα και είχε γίνει μούσκεμα από την βροχή.

Αφροδίτη: Μπορώ να περάσω παρακαλώ;

- Με ρώτησε ήταν πολύ ευγενική δεν μπορούσες να πεις και όχι...

Emma: πέρασε φυσικά!

Pov Nicolas

- τι όμορφη που είναι την είδα από το παράθυρο όταν χτύπησε την πόρτα, πάω γρήγορα κάτω να την γνωρίσω, δυστυχώς με πρόλαβα ο αδερφός μου.

Cris: γοητευμένος!

- της είπε ο αδερφός μου και της φίλησε το χέρι...

Αφροδίτη: και εσύ ποιος είσαι;

- Μου είπε με την γλυκιά φωνή της.

Nicolas: Ο πρίγκιπας Nicolas γοητευμένος.

- της είπα και μου έδωσε το χέρι της και έπειτα υποκλίθηκε.

Roxanne: Λοιπόν Αφροδίτη σωστά;

Αφροδίτη: Ναι Αφροδίτη.

Roxanne: από που μας έρχεστε;

Αφροδίτη: έρχομαι από την Ελλάδα, από την Κρήτη δηλαδή... ξεκινήσαμε ένα ταξίδι με ένα καράβι για να βρούμε κάπου καλύτερα να μείνουμε γιατί η φτώχια είναι πολύ αισθητή εκεί... Αφού είχαμε περάσει την Μεσόγειο μία δύνατη τρικυμία ξέσπασε και το καράβι αναποδογύρισε μία ολόκληρη μέρα κολυμπούσαμε... το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι εμένα ξαπλωμένη στην αμμουδιά της Ισπανίας χωρίς τους γονείς μου και τους υπόλοιπους συγγενείς μου...

- Είπε και ξέσπασε σε κλάματα δεν μπορούσα να βλέπω άλλο αυτό το υπέροχο προσωπάκι να κλαίει.

Nicolas: έλα μην κλαις..

- της είπα και της σκούπισα τα δάκρυά από το όμορφο προσωπάκι της με ένα λευκό μαντήλι που κρατούσα.

Cris: μαμά μπορώ να σου μιλήσω λίγο;

Roxanne: Ναι τι θες;

Cris: δεν μπορούμε να την αφήσουμε να φύγει έξω βρέχει καρεκλωπόδαρα! Σε παρακαλώ μαμά ας την να μείνει εδώ μαζί μας.

- της είπε μαγεμένος από την ομορφιά της!

Edwardo: μα καλά πως γίνεται από την παραλία της Ισπανίας να ήρθες εδώ.

Αφροδίτη: δύο μέρες περπατούσα και είδα από μακρυά το παλάτι! Χρειάζομαι ένα μέρος να κοιμηθώ! Μπορώ να κοιμηθώ εδώ;

Nicolas και Cris: φυσικά!

- είπαμε ταυτόχρονα

Cris: ετοίμασε το καλύτερο δωμάτιο αυτού του παλατιού.

- πρώσταξε μια υπηρέτρια!
Όταν ετοίμασε το κρεβάτι της πήγε για ύπνο Αφού είχα τσεκάρει αν όλοι ήταν στα δωμάτια τους ξεκίνησα για το δωμάτιο της.

Nicolas: Να περάσω!

Αφροδίτη: βέβαιος πρίγκιπα Nicolas!

Nicolas: μα καλά πως ήξερες ότι είμαι ο Nicolas;

Αφροδίτη: Η φωνή σου είναι πολύ διαφορετική από όσους άντρες έχω γνωρίσει στην ζωή μου και πίστεψέ με είναι Πολύ.

- Μου είπε σαγηνευτικά!

Nicolas: ήρθα να ρωτήσω αν βολεύτηκες;

Αφροδίτη: αν και ξέρω ότι δεν ήρθες για αυτό. Ναι είναι πολύ άνετο αυτό το κρεβάτι.

- Μα τι στο καλό το μυαλό μου διαβάζει;

Nicolas: να.....να πηγαίνω τώρα!

Αφροδίτη: κρίμα, αλλά καληνύχτα!

-Μου είπε και ανταπέδωσα.
Το επόμενο πρωί σηκώθηκα νωρίς για να την δω δεν χόρτενα να θαυμάζω την ομορφιά της.

Nicolas: Καλημέρα μητέρα και πατέρα μήπως είδατε την Αφροδίτη;

Edwardo: έξω παίζουν με το αδερφό σου.

- τι με τον αδερφό μου;
Βγήκα έξω και τους είδα αγκαλιά στο πάτωμα να προσπαθεί να της πάρει την μπάλα από το χέρι και εκείνη να γελάει, μα με αυτά που έδειξε εχτές αλλά κατάλαβα.

_____________________________________________

Το πρώτο part με το παρελθόν ελπίζω να το απολαύσετε θα υπάρξει
άλλο 1 part.

Στην φώτο Ναι είναι η Αφροδίτη!

****όπως είναι τα μάτια της Αφροδίτης είναι και της Isabelle.