თავი 1
როგორ იწყება ელის ჰენდერსონის ყოველი დღე და როგორ მთავრდება? ისევე როგორც ყოველი მომაბეზრებელი 12-ე კლასელის . ადრე ადგომა , შხაპი , ჭამა , სკოლა , მეცადინეობა , მომზადება ცალკე მასწავლებლებთან და ძილი . რაც შეეხება ვინ არის ეს უაზრო გოგონა ? ....მე .
საკუთარ თავს ჩვეულებრივ გოგონად ვთვლი მაგრამ თუ სკოლაში თითვეულ ბავშვს საკუთარი ადგილი არ მიუჩინე თავზე დაგაჯდებიან . ასე ვთქვათ სკოლის ერთ-ერთი ძუკნა , რომელიც ყველას მის ადგილზე სვავს მაგრამ არ იფიქრობთ რომ ბიჭებთან წოლი მეტი საქმე არ მაქვს . პირიქით , ჯერ-ჯერობით არც ერთი ბიჭისთვის მიმიცია ჩემთვის თავზე კოცნის უფლებაც კი .იდგნენ და ყარონ დორბლები .
მშობლები ? - მყავს საქმეზე გადამკვდარი დედა . მამა კი სხვა ქვეყანაშია მიუხედავად იმისა რომ მასთან კარგი ურთიერთობა არ მაქვს მამის კვალობაზე წავა ... ამ წამს იდიოტურ ადგილას , სკოლის შენობაში ერთ-ერთ ლექციაზე ვზივარ რომლის სახელიც კი არ ვიცი . ჯანდაბა რისთვის მყავს კერძო მასწავლებლები ? რა საჭიროა აქ ბოდიალი .
მისტერ ფილიპი რაღაცას გამწარებული გვიხსნის მაგრამ არ ვიცი რას . ამ კაცის სახელი მხოლოდ მისი სიმპათიურობის წყალობით არსებობს ჩემს გონებაში .მაღალი ,გამხდარი ,საკმაოდ ძლიერის შესახედაობით , კარგად დაყენებული თმითა და მწვანე თვალებით დაფის გასწვრივ დარბის და ხან რას ხაზავს ხან რას .
გვერდით ჩემი ერთადერთი საუკეთესო დაქალი აბიგაილი მიზის და მონდომებით ცდილობს გაიგოს რას ხსნის მისი კუმირი . დიახ არ მოგესმათ , ეს კაცი აბიგალის კუმირად სულ რაღაც 1 დანახვაზე იქცა და მას შემდეგ ასეა .
რა მაკავშირებს ასეთ ბავშვთან ? - იგი ჩემი პატარაიბის მეგობარი და მესაიდუმლოვეა . მიუხედავად იმისა რომ შეუძლია სულ ისწავლოს არც სიმკაცრით სიმამაცით და მხიარულობით არ ჩამომივარდება . მისი ბავშვური სახისა და სისაყვარლის მეშვეობით ყოველთვის კარგად გამოიყურება .
YOU ARE READING
impossible
Fanfiction-მეშინია.ჯიმინ მეშინია... - რისი ?! -ყველაფრის . ჩვენი , მათი ... -მე არა . - რრ..რატომ ?! - მე ვიბრძოლებ , გპირდები რომ ვიბრძოლებ ...