Rüyalarımdaki Ben

Toprak Kayması

Yine aynı rüyayı gördüm.Yine o çocuk ve yine aynı sahneler... Ben onunla rüyalarda tanıştım.Nasıl mı? Bir yaz günü dağın yamacına bağırmak için gittiğimde onu gördüm. O da bağırmak için gelmişti.

Ben: " senden nefret ediyorum Selim"diye bağırıyordum. O ise:

"Senden nefret ediyorum Deniz" diye bağırıyordu.Anlaşılan ikimizde aldatılmıştık ve ne yapacağımızı bilmiyorduk. Ben aptallığımdan dolayı ağlamaya başladım.Bana bunu Selim nasıl yapabilirdi.Birden bire şimşekler çaktı gözümde.

Sanırım sorumun cevabını bulmuştum. Ben Selim'le çok buluşmuyordum. Çünkü babamın beni Selim'le buluşurken yakalamasını istemiyordum. Ben bu soruları kendi içimde yanıtlarken birden bire iki gözün bana baktığını hissettim. Gözümü hemem bana bakan iki göze çevirdim ve o iki gözle göz göze geldim. Bu iki göz benim gibi aldatılan o çocuğundu.

Gözleri parlak kahverengiydi ve o kahverengi gözler bana acıyarak bakıyordu. "Bana neden öyle bakıyorsun" diye bağırdım.

"Sana nasıl bakıyormuşum?" dedi alaycı bir tavırla.

"İşte şuan baktığın gibi" dedim. Sustu kaldı. Ne yapacağını bilemedi ve bana bağırmaya başladı. Ben daha fazla onun bana bağırmasına izin vermeden arkamı döndüm ve yürüdüm.
Ben giderken arkamdan"Bütün kızlar aynı işte zora geldimi kaçarlar.Bütün kızlardan nefret ediyorum" diye bağırdı. Ben bütün bu sözlerini duymuyormuşçasına hızlı adımlarla yürüdüm.O bağırdıkça söylendikçe adımlarım daha da hızlanıyordu... Sonunda bağırışları kesildi. Çünkü ben ondan epey uzaklaşmıştım.

Birden bire çok şiddetli bir ses işittim.Bu ses o çocuğundu. "İmdat" diye bağırıyordu.Sanırım başına birşey gelmişti.Acaba bakmalımıydım, bakmamalımıydım. Ben kendime bunları sorarken tekrar aynı ses "Beni kurtarın imdat" diye bağırdı.

Daha fazla dayanamayıp bakmaya gittim.Bir de ne göreyim! Toprak kaymış ve çocukta bir dalda asılı kalmış. Hemen yanına gittim ve ona bana tutunup kendini yukarı çekmesi için kolumu uzattım.

Kolumu uzatıp onun koluma tutunmasını beklerken "Acaba kolumu uzatmasamıydım sonuçta bana bağırdı" dedim sessiz konuştuğumu sanarak.

"İstemiyorsan git" diye bağırdı bana.Şok oldum. Acaba söylediklerimi duymuşmuydu... Kesin duymuştu.Çünkü bana bağırmasının başka sebebi olamazdı.Ben bu soruyu kendi içimde yanıtlarken çocuk bana

"Git "diye bağırdı."Senin kurtarmandansa ölmeyi tercih ederim"

"Tamam o zaman ben gidiyorum sana iyi ölümler" dedim. Arkamı döndüm ve tam giderken tişörtünün bir parçasının caart diye yırtıldığını işittim. Hemen yanına gittim ve kolumu uzatıp onu yukarı çektim.Onu kurtardıktan sonra ne arkasına dönüp baktı ne de teşekkür etti. Sadece koşarak uzaklaştı.

Çok korkmuş olmalıydı.Bu korkusu çok normaldi. Ama en azından bi teşekkür edebilir, ya da bana bağırdığı için özür dileyebilirdi.Kaba herif ne olcak. Hiçbirini yapmadı.

Bu olayın ardından aylar geçti.Kaba herifi hiç görmedim.Aslında o kaba herifi görmemem bir yandan iyi, bir yandan kötü oldu. Kötü olmasının nedeni onu ölümle burun buruna görmem ve onu ölümün es geçmesiydi. İyi olmasının nedeni ise onu görünce bana karşı sergilediği kötü davranışlardı.

Neyse şimdi o kaba herifi boşverelim.Azıcıkta Selim'den bahsedelim. Selim normalde çok iyi bir insan ve sevgiliydi. Pis herif bana bunu nasıl yapabildi. Hala şaşkınlık içindeyim. Ama bu şaşkınlık Selim'in beni aldattığı gerçeğini değiştirmez.

Acaba sorun tamamen benimle mi alakalı. Sadece onunla çok buluşmamam, buluşamamam olamazdı. Bu çok saçmaydı. Bir erkek bir kızdan neden ayrılır ki. Hayy Allah şuan çok merak ettim. Neden acaba?